Dag 1. Vrijdag 3 februari 2012. Vandaag begint ons Ghana avontuur, 4 weken werken voor Ananse.

Gert Cramer (62 jaar) en Adriaan Smans (67 jaar) gaan tot 28 februari werken en rondkijken in Ghana. Wij kennen elkaar als collega's en fietsvrienden.

Ik heb bij mijn afscheid als huisarts in Oss van zijn patiënten, collega's en vrienden geld voor Ghana ontvangen. Hiervoor wil ik in Ghana een goede bestemming vinden. Eigenlijk is het een wonder dat ik nog meega. Op 10 januari 2012 heb ik in Frankrijk tijdens het skiën een ernstig knieletsel rechts opgelopen. Een week na het ongeval ben ik in Veghel geopereerd aan de rechter knie. Tijdens de operatie bleek de voorste kruisband volledig afgescheurd en ook de binnenmeniscus was kapot. Jeroen van de List, orthopeed, heeft de knie genettoyeerd met een scopie. Aangezien er ook nog een mediaal bandletsel was, loop ik nu met een brace. De elleboogkrukken heb ik thuis gelaten.

Voor Adriaan is het al de 13e jaar en wel de 16e keer dat hij gaat werken als uroloog in de ziekenhuizen in Battor, Nkawkaw, Akwatia en Comboni. Daarnaast heeft hij 2 maal onderwijs gegeven in Tanzania en Moshe in het KCMC ziekenhuis. Hij is nu al 2 jaar met pensioen, maar toch wil hij elk jaar in februari nog enkele weken in Ghana blijven werken. Daar behandelt hij dan patiënten met urologische problemen, die door de Ghanese chirurgen niet behandeld kunnen worden. Hij leert dan tevens de chirurgen (in opleiding) urologische vaardigheden. Vaak gaat hij samen met 3 andere urologen, die hem nu ook weer vergezellen.

Jacques Bogdanowicz (62 jaar) is nog werkzaam als uroloog in Delft en heeft al 20 jaar Ghana ervaring. Herman Bakker (67 jaar) is uroloog geweest in Haarlem en Amsterdam. Hij klust nu nog 1 dag per week in de Andros kliniek in Amsterdam. Bert Welling woont sinds zijn pensionering op 60 jarige leeftijd nu alweer 10 jaar op een olijfberg in Italië. Hij heeft nog steeds last van het Ghana virus en hij zegt dat deze reis echt de laatste keer is.

Jan Welten, mijn buurman in Oss, wil Adriaan en mij naar Schiphol brengen. Hij is op tijd, want er is vandaag veel sneeuw uit het noorden voorspelt. Adriaan en ik hebben 4 koffers bij ons, met de handbagage erbij, mogen we samen van de KLM 106 kg bagage meenemen. In de koffers zitten (onder andere) duizenden pillen in strips, met elastiekjes samen gebonden. Deze medicijnen tegen infecties, hypertensie, diabetes, pijnstillers en urologische klachten hebben we verzameld uit de containers met weggegooide medicijnen van de maand januari van de apotheek. De bijsluiters en de doosjes hebben we weggedaan om gewicht te besparen. Verder veel ballonnen, bellenblaas en pennen gekocht bij de Zeeman voor de kinderen in het Ziekenhuis. Bovenop deze spullen leg ik 2 enveloppen met geld voor de douane in Accra.

Bert Welling, Herman Bakker en Jacques Bogdanowicz zijn inmiddels ook aangekomen. Bert heeft al een reis van 24 uur uit Umbrië achter de rug. Hij is erg bezorgd om Rinie, zijn vrouw. Ze zit ingesneeuwd, al 3 dagen zonder stroom, op een olijfberg. Zelf is hij lopend met 2 koffers de berg afgekomen. De auto had hij de vorige dag al in het dal achtergelaten. We drinken bier en eten haring met witte brood als afscheid in het inmiddels besneeuwde Nederland.

Het KLM toestel moet om 15.15 uur vertrekken, maar het is een chaos op Schiphol door de sneeuw. We vertrekken met 3 uur vertraging na de-icing, richting Accra. Na de landing om 23.15 uur komen we goed door de douane. De koffers met o.a. veel morfine preparaten hoeven niet open. Pfffff........ Een geschonken busje van plastisch chirurgen (Interplast) met een ziekenhuischauffeur haalt ons op.

Om 2.15 uur Nederlandse tijd zijn we in het Catholic Hospital in Battor. Wat ziet het er daar ontzettend netjes, schoon er verzorgd uit. Ik had het me veel armoediger voorgesteld. We drinken weer bier voor het slapen gaan in de klamme warmte van ons gastenverblijf. Na een douche gaan we voor een korte nachtrust naar bed. De poli begint morgenochtend om 8 uur.