Dag 24. Zondag 26 februari 2012. Bezoek aan de kinderafdeling met speelgoed en wandeling Nkawkaw.

26 februari 2012 - Nkawkaw, Ghana

Dag 24. Zondag 26 februari 2012. Bezoek aan de kinderafdeling met speelgoed en wandeling Nkawkaw.

Uitgeslapen tot 8 uur, na de vermoeiende dag van gisteren.

Hawa gaat gelukkig weer beter, het infiltraat in de buik wordt kleiner. We kunnen haar hier goed achterlaten in Ghana. Adriaan is wel geweldig boos geworden op de verpleging over een vaginale drain, die zeker de eerste 10 dagen niet verwijderd had mogen worden. Zijn  boosheid is terecht, want hij moest na het ontbijt weer aantreden in de operatiekamer om deze drain weer terug te plaatsen. Typisch een geval van slecht verpleegkundig handelen en de taalproblemen met de patiente. Onze mannenafdeling met geopereerde patiënten wordt ook steeds kleiner, door ontslag naar huis.

Op de kinderafdeling hebben we de rest van de speelgoedbeesten, bellenblaas en pennen uitgedeeld. Het is nog best lastig om als witte Piet te spelen. Om te beginnen willen veel verpleegkundigen ook een speelgoedbeest voor hun eigen kind. De strategie is alleen maar speelgoed uit te delen aan kinderen, die ziek in een bedje liggen met een moeder erbij. Uiteindelijk hadden we nog wat pennen over, maar die hebben we aan de nonnen gegeven. Zij weten daar ook wel raad mee.

Ik heb daarna nog uitgebreid met zuster Rowena gesproken. Een contant geldbedrag heb ik bij haar achtergelaten, waarmee ze de meest urgente operatiematerialen kan aanschaffen. Later krijg ik een lijst van aangekochte spullen. Het grootste bedrag hou ik nog achter de hand. Ook zuster Rowena heb ik mijn ideeën gegeven over de slechte manier van medische verslaglegging door de artsen. Volgende week gaan we in Ziekenhuis Bernhoven in Oss kijken of we misschien gebruik kunnen maken van de verhuizing in 2013 naar Uden. Wellicht dat daar van veel archiefmaterialen afstand genomen wordt. Te denken valt aan archiefkasten en gecombineerde mappen voor de polikaarten en opnamestatussen.

Nederland is al gedigitaliseerd, maar Ghana zal zeker niet achterblijven. Over 10 tot 15 jaar wordt ook hier die inhaalslag gemaakt. Probleem is wel dat de Ghanezen niet veel aan willen nemen van "foreigners". Tenslotte zijn wij de blanken geweest, die hen als slaaf verkocht hebben. Deze gebeurtenissen in het verleden zijn ze hier nog niet vergeten.

Door een wandeling over de zandpaadjes inclusief de 'butcherslane' met zijn speciale geur (lees stank) in het het centrum van Nkawkaw nemen we afscheid van de Afrikaanse toestanden. Ik ben er in de afgelopen weken aan gewend geraakt. Deze wandeling geeft mij nu de gedachte: ze hebben geen honger en leven voor ons westerlingen zichtbaar gelukkig.

Het is weer gaan onweren, dat geeft vannacht weer veel lawaai op het gietijzeren dak van onze hut.

Morgen kunnen we later opstaan. Om 8 uur de  laatste visiteronde, daarna ontbijt en om 10 uur vertrekken we met onze chauffeur richting Accra. Dinsdagmorgen hopen we weer in Amsterdam te landen.

Foto’s