Dag 4. Woensdag 4 september 2019 Oberwesel - Bingen - Mainz - Worms - Ludwigshafen - Speyer

Dag 4. Woensdag 4 september 2019, Oberwesel - Bingen - Mainz - Worms - Ludwigshafen - Speyer

154 km in 6 uur en 37 min, 23.3 km/uur gemiddeld, 272 hoogtemeters, zonnig, 25 graden en meestal wind tegen.

“ Piet, de organisator, de leider en de mediator”

Het was het idee van Piet om dit jaar met de “CiEP ploeg” van 2017 naar Zwitserland te fietsen. Hij is de organisator van deze reis en heeft 7 TFC leden uitgenodigd om hem met de fiets naar het Chalet Les Bonheurs van zijn zus Gery en zwager Cees in Haute Nendaz te begeleiden. Tijdens de fietstocht naar Les Salles in 2017 zijn we met dezelfde groep naar het 2e huis van Cees Spruijt gefietst. Deze reis was top en dat zijn we nu aan het herhalen. In de voorbereiding hebben we Piet geholpen met zijn ideeën en nu zijn we in de uitvoering. De route is door Piet bedacht, hij wil veel door Duitsland fietsen. Dirk heeft de route met Strava verder uitgewerkt en tot op heden gaat het fantastisch.

Als leider is Piet gewend ideeën te poneren, hij is tenslotte ook voorzitter van de TFC Noordwijk geworden. Dat is een sterk punt van Piet, want zijn voorstellen snijden meestal hout. Zo wil hij dat veel meer vrouwen zich aanmelden bij onze TFC, een argument dat wij allen bekoren. Echter tijdens onze reis wil hij ook dat we bier drinken, dat geschonken wordt uit een grote plastic kan. Dat is een gewoonte, die hij geleerd heeft bij zwager Cees op de rugby club DIOK in Leiden. We hebben dat nu 2 keer uitgeprobeerd op onze reis, maar bier drinken uit een plastic beker is lang niet zo lekker als een koud blik Amstel uit de koelbox. Dit voorstel van Piet wordt nu niet meer opgevolgd.

Als mediator is Piet in zijn element: na een dag fietsen zitten we in een kring (met een blik bier in de ene hand en nootjes in de andere hand) en geven we elke dag antwoord op zijn vraag:

1. “wat ging er heel goed vandaag?” Na een rondje discussie komt de vraag:
2. “wat kan er beter?” Kortom: door Piet in ons midden zijn we als team geweldig en gaan we Genève halen.

Uit eten gaan we in het rood en elke dag hebben we een andere Zwitserse kampioen in ons midden. Ook weer een initiatief van Piet. Paul wordt morgen de man in het rode shirt met het witte kruis op zijn buik, want hij zat (tijdens de lunch) met zijn antwoord "200 meter"op de vraag: "hoe breed is hier de Rijn?"  het dichtste bij het goede antwoord namelijk 346 meter volgens Google Earth. Iedereen zat onder de 200 meter, behalve Paul.

Piet is vandaag onze wegkapitein en hij brengt ons over mooie geasfalteerde paden langs de Rijn naar Mainz. Hij wil daar zijn nicht Afke ontmoeten, ze is net bevallen van een dochter Ella. Afke woont met haar Duitse partner Manuel in Frankfurt am Main. Nicht Afke komt met Ella speciaal voor ons met de trein naar Mainz om ons op taartjes te trakteren. Na 60 km ontmoeten we elkaar in het centrum van Mainz aan de oever van de Rijn. In het zonnetje is het genieten van dit mooie koppel en de taartjes tussen de wespen, die ook mee willen snoepen. Helaas konden de collega's van Dirk door omstandigheden niet komen.

Op 100 km hebben we een lunch, weer aan de oever van de Rijn. Paul, Cleem en ik kunnen pootje baden op onze sandalen. Daarna fietsen we via Worms naar Ludwigshafen. Dat is een stad waar je dood niet gevonden wil worden, het is een groot gebied met veel stinkende fabrieken van o.a. BASF. We moeten hier van de Rijn af en maken wel een bocht van 25 km om uit dit complexe gebied te komen. Sjef kon helaas geen mooie plek vinden voor een lekker cola-moment tijdens het spitsuur van werkvolk dat naar huis wil.

Ons hotel Hotel-Pension Klaer in Speyer wordt gerund door een oude, alleen wonende, grijze baas met een zwarte snor en een tekkel, die agressief wordt van rode kleding. Nu wil het toeval dat we allemaal een rood shirt dragen, als we uit eten gaan. Met name Paul wordt door die keffer hard aangevallen. We vluchten naar een Italiaans restaurant op bijna een kilometer loopafstand, maar de vlucht was de moeite waard. De kok heeft ons heerlijk verwend, maar afrekenen met een bankpas lukt ook hier niet. Afrekenen in deze regio is contant, we vragen ons af of hier wel belasting betaald wordt.

O ja, mijn bril is gebroken. Bij het bieren greep ik vanavond mis en de bril viel op de grond. Helaas geen reservebril meegenomen. Gelukkig heeft Dirk met sporttape de bril provisorisch gemaakt, maar dat wordt nog wel een dingetje deze reis. Een verslag schrijven zonder bril is niet mogelijk en fietsen zonder glazen is ook lastig.

Verhaal van Dirk 

Soms gaan de dingen niet zoals je wilt. Na gisteravond de kaart, die mijn Polar gebruikt voor de route, te hebben geüpdatet, had ik vanochtend helemaal geen kaart meer onder het rode lijntje, welke de route voorstelt. Kortom een wit vlak met een rode lijn was mijn deel. Hoe kom je dan van Oberwesel naar Speyer?

We hadden afgesproken met Afke, het nichtje van Piet en twee collegae van mij in Mainz aan de Rhein-ufer om gezamenlijk koffie te drinken. Afke stond ruim voor aankomst ter plekke, samen met Sjef, hij ook was direct naar Mainz gereden om daar met de bus een mooi plekje te vinden. Helaas is door telefonische communicatie problemen en het uitlopen hun werkafspraken de ontmoeting met mijn 2 collegae niet tot stand gekomen aan de oever van de Rijn.

Het ontbijt wel voor een ieder wat wils en er werd behoorlijk ingeslagen in het halve uurtje dat we er voor hadden uitgetrokken. Om half negen kon worden gestart om tijdig in Mainz te zijn voor bovengenoemde meet en greet. Na een stukje afdalen, wel prettig om de dag zo te beginnen, net voor de Rijn naar rechts sturen en de dag kon beginnen. De stops in Mainz had dus geslaagde en minder geslaagde kanten, maar de door Afke meegebrachte "Torte" smaakte prima. De volgende stop was in Hamm am Rhein gepland. Sjef had, als te doen gebruikelijk, de stoelen al uitgepakt, maar op voorspraak van Gert werd verkast naar de oever van de Rijn om nog eens rustig te kunnen genieten van wat we de hele ochtend hadden gezien, het stromen van het water door de Rijn.

De laatste stop cola-stop was in Ludwigshafen Oppau, waar voor de poorten van BASF de bus werd gevonden op een niet afgesproken plek. Soms is het voor de chauffeur onmogelijk daar te komen, waar hij met behulp van satelliet beelden heen is gestuurd. We hebben wel veel medewerkers van de Duitse multinational voorbij zien komen, die toch ietwat verrast waren met de aanblik van een groepje fietsers in het prachtige blauw van de TFC Noordwijk / Zilveren Kruis tenue.

Na de klaagzang van gisteren over de fietspaden in Duitsland was het vandaag deels beter en deels niet over naar huis te schrijven. We blijven ons verbazen maar we hebben wel veel meer fietsers gezien onderweg. Morgen doen we na een dikke 200 km langs de Rijn er nog een dagje bij tot Straatsburg, maar dan hebben we de Rijn wel gezien en gaan een eigen gemaakte Weinroute rijden. Maar eerst dus op naar Straatsburg in Frankrijk.

Vandaag werden we voorgezeten door Piet, hij had de lead maar hij liet ook gaandeweg anderen de mogelijkheid een bijdrage te leveren. Redelijk vermoeid kwam de meet in zicht na 155 km bij een 4 sterren hotel in Speyer (aan het eind van de A66). Dit hotel hadden wij echter niet geboekt, wij werden ondergebracht in 1 ster en daar was ook nog de teckel, die het terras als uitlaatplaats gebruikt. We kregen 2 vier-persoonskamers in de kelder met als motivatie dat het in de kelder koeler is. Het is te doen voor 1 nacht, maar hopen we op beter de komende dagen.

Cees S. is vaste klant geworden bij de Volksbank in Duitsland. Moest hij als beheerder van de groepspenningen gisteravond eerst naar de flappentap om de Biergarten rekening te kunnen betalen (cash graag), vandaag vond de hoteleigenaar dat zijn rekening ook vooraf cash betaald moest worden. Dus Cees weer naar de Volksbank flappentap en ook het Italiaanse restaurant had geen pin en zo werd Cees per auto nog een keer naar de Volksbank gebracht om het restant van de dagelijkse opname te tappen en te overdragen aan de 3e belasting-ontduikende ondernemer. 

In ons één-sterrenhotel staat wel een wasmachine en een droger en daar wij een man mee hebben, die met zulke machines kan omgaan, wordt er gewassen Morgen is het eerste keer, dat een wielertenue voor de 2e keer moet worden gedragen. Benieuwd of er shirtjes en broeken gekrompen uit de machine komen. Morgen vertel ik of er hoge stemmetjes te horen waren of dat er rolletjes geteld konden worden.