Dag 7, zaterdag 7 september 2019, Basel - Solthurm - Bern - Thun - Mülenen

Dag 7, zaterdag 7 september 2019, Basel - Solthurm - Bern - Thun - Mülenen

142 km in 6 uur en 27 min, 21.9 km/uur gemiddeld, 1307 hoogtemeters, half bewolkt, 18 graden, wind van rechts.

“Zwitserland is een prachtig mooi land, Bern is een geweldige stad”

Na een nacht in het Ibis Budget Hotel, aan de rand van een snelweg, werd tijdens het ontbijt uitgebreid gepraat over de veel te kleine kamers. In principe hebben we alleen maar een bed nodig voor de nacht tijdens onze fietsreis. Maar de prijzen zijn in Zwitserland erg hoog voor Nederlandse begrippen. Daarom viel de keus op dit goedkope hotel, maar met 3 man op zo’n klein kamertje is toch wel de limit. Ik lag in een stapelbed boven Cees van Z. en Sjef. Met veel moeite kon ik met een trap in mijn bed komen. Vanuit het bed kon ik nog wel meegenieten van de voetbalwedstrijd Duitsland - Nederland, terwijl ik mijn dagverslag schreef op mijn Ipad. Met z’n drieën genoten we van het prachtige spel van Oranje in de 2e helft en de eindstand was 2 - 4 in het voordeel van Nederland.

Vanmorgen op tijd vertrokken voor een rit met veel hoogtemeters. Al meteen een klim tot 754 meter in het Regionale Natuurpark Thal. Prachtig mooi groen is Zwitserland met hier en daar een huisje hoog in de weiden met rode koeien en bellen om de nek. De huizen zijn van groot formaat, de daken zijn roodbruin, de muren zijn meestal wit of hebben pastelkleuren, de ramen hebben luiken en er hangen bloembakken onder met rode rozen of geraniums. Alles is netjes opgeruimd, geen graffiti en de wegen hebben heerlijk glad asfalt. Ook de fietspaden zijn prachtig, alleen is het altijd zoeken waar ze liggen, links of rechts van de weg. Als er geen fietspad is rijden we op een provinciale weg, die voor ons gemarkeerd is met een gele streep. Alleen jammer dat Zwitserland voor buitenlanders zo’n duur land is geworden. Opvallend is wel dat de benzine hier goedkoper is, dan diesel. Cleem fietst fantastisch bergop, hij kan met de sterkste mannen mee. Na de klim vertelde hij mij dan het hem opvalt dat korte steile klimmen hem zware benen bezorgen, maar deze lange klim ging hem erg goed af. Het geeft hem veel zelfvertrouwen voor de komende 2 dagen.

We fietsen Bern binnen over een rustige brede weg en passeren daar de rivier Aare, die wel 100 meter onder ons doorstroomt. Gelukkig krijgt Cleem weer een lekke band boven op de brug, dus we hebben alle tijd om van het uitzicht te genieten. We laten ons in de stad fotograferen bij een mooie poort met een soort zonneklok, de straten zijn er erg breed vol met winkelend publiek. Een mooie stad om nog eens terug te komen met een goed gevulde portemonnee.

Onze overnachting is dit keer erg bijzonder. We slapen in een nieuw gebouw met veel hout, waar af en toe op de begane grond een veemarkt gehouden wordt. Er is ook een soort arena aan vastgebouwd met een tribune er omheen. Hier kunnen de koeien en de paarden geshowd of geveild worden. Wij mogen onze dure fietsen in de arena stallen. Boven de veemarkt is een slaapzaal met wel 30 bedden, douches met toiletruimte en een grote hal als entree, waar we ons eigen bier kunnen drinken en de evaluatie doen. Er zijn geen andere gasten in de verblijf, dus we hebben hier het rijk alleen. 

Gelukkig had ik bij het reserveren bij Booking.com ook in het restaurant Stock ernaast gereserveerd voor 8 personen. Het blijkt ontzettend druk te zijn op zaterdagavond in dit Amerikaans aandoende Grill Restaurant. Hier eten we heerlijke hamburgers of beef gerechten met veel dik makende sauzen en bier erbij. Met een bolle buik zal ik vannacht goed slapen op de grote slaapzaal op een bovenbed. Van snurkers heb ik zelf geen last, dus morgen kan ik uitgerust beginnen aan de laatste bergetappe naar Haute Nendaz boven het Rhône dal. Als het morgen goed weer is, hebben Piet en Dirk een spannende alternatieve route voor ons in petto.

Verhaal van Dirk

We hebben 6 dagen gereden om de trui (rood met wit kruis) naar Zwitserland te brengen en bij het oversteken van de grens bij Basel is het eerste doel gehaald. Om met zo'n trui in NL, BE, D en FR te rijden is één ding, maar om met dit tricot in het land van oorsprong te rijden is toch gewaagd. Cees v Z. was de aangewezen persoon om dit tot een goed einde te brengen en daar Cees zich niet zo snel van zijn stuk laat brengen, ging hij 's morgens vol goede moed van start. De rest ook want vandaag zou er "echt" geklommen worden.

Stijf na de start na de tweede bocht naar rechts was er direct reden tot paniek. Vanuit stilstand moest de eerste helling genomen worden, niet lang maar wel erg stijl en je hoorde niet alleen het materiaal kreunen tijdens de korte maar krachtige inspanning. Het was de opmaat naar de eerste klim naar Langenbruck. Het veel gehoorde advies "klimmen doe je in je eigen tempo" vond gretig aftrek en al snel streed iedereen zijn eigen strijd. Boven was de volgorde van aankomst enigszins verrassend,  want Cleem kwam boven, samen met Paul en Cees v Z. hij deed de trui ere aan.  Cees S.  Piet en Gert namen hun tijd om in een goede cadans te komen en vonden elkaar op de klim terug, zij kwamen gezamenlijk aan. 

Na regen komt zonneschijn, na een beklimming komt de beloning van een afdaling, zo ook deze keer. Na al eerst even bij Remagen te hebben geoefend, fietst het een stuk soepeler, minder remmen en meer laten lopen. Goed vooruitkijken om de bochten, verkeer en verder onvoorzien goed in te schatten, een beetje bijtrappen en de snelheid schiet omhoog, de wind fluit om je oren en de weg onder je door, kicken!

Na de afdaling is er weer tijd om ons heen te kijken en van het Zwitserse landschap te genieten. Glooiende weiden, stromende beekjes, koeien met bellen om hun nek en heuvels (wij zouden het in NL toch al bergen noemen) op de achtergrond. Op de uitgestippelde route vandaag beter asfalt en duidelijker aangegeven waar gefietst moet worden waardoor er minder gestopt, gekeerd en gezocht moet worden, waardoor er gemakkelijk kilometers gemaakt kunnen worden.

De koffiestop in Solothurn werd even voor 12 uur bereikt en Sjef middels Live360 snel gevonden. De volgende stop was Bern waar de route het centrum aandeed. Voor die tijd reed Cleem lek op de top van een kleinere klim. Gelukkig had Gert het nog in de gaten, want de rest was al door. Er werd gestopt en toen er na 5 minuten nog niemand te zien was, ben ik een stukje terug gereden maar ook toen niemand te zien. Gert gebeld en die meldde dat ze een band gewisseld hadden en nu met een patroon er lucht in lieten lopen. Vijf minuten later waren ook zij afgedaald en was de groep weer compleet. In Bern werd Sjef gestuurd naar een lunch-plaats net buiten Bern.  De renners keken hun ogen uit in het centrum. Tijd voor de nodige foto's, maar ook voor de reparatie van Cleem's tweede lekke band op één van de vele bruggen over de erg laag gelegen Aare.

Sjef had een plekje in de zon gevonden in Muri, waar uitgebreid geluncht werd, alvorens de laatste 40 km aan te vangen met nog een tussenstop in Thun. Langs de 6 werd lekker doorgereden en Thun snel doorkruist na bij Sjef aan de haven nog snel een blikje te hebben gedronken.

Na een wegopbreking te hebben omzeild was de nationale weg 6 tot Spiez de weg, waarop van de uitzichten over de Thunersee kon worden genoten. Aan de andere kant hadden we zicht op het donkere hooggebergte welke een dreigend gevoel teweeg bracht. Enkele spetters waren voelbaar, maar we hadden erg veel geluk, want de straten in Spiez waren behoorlijk nat. Gelukkig draaiden we daar het binnenland in, om het Kanderdal, waar ons "hotel" in Mülenen ligt, op te zoeken. Spartacus Cees werd de eer gegund om hier onze komst aan te kondigen en zijn trui voor een laatste keer te tonen.

Gert had een kamer gereserveerd met 28 slaapplaatsen waar alleen wij zullen overnachten, althans dat hoop ik, want tijdens het tikken van deze tekst zie ik steeds meer vreemde gezichten binnenkomen. Regelneef/chef financiën Cees S. ritselde dat we ons eigen bier kunnen nuttigen in een lounge-achtige plek, wat onze kas behoorlijk goed gezind is, want alles in Zwitserland is ontzettend duur naar mijn gevoel. Nu maar hopen, dat we niet op rantsoen worden gezet, want dat zal de stemming behoorlijk beïnvloeden.

Voor morgen staan er twee alternatieve routes in het routeboek, één voor mooi weer en één voor slecht weer. Het ziet er naar uit dat het de slecht weer route gaat worden, maar de beslissing valt morgen tijdens het ontbijt, waar ook de commissie trui zich zal uitspreken wie dit kleinood naar de finish mag brengen. We gaan het zien.