Dag 4. Dinsdag 5 september 2017,  Villers-Cotterêts - Trilport - Crécy-la-Chapelle - Moret-sur-Loing

Dag 4. Dinsdag 5 september 2017,  Villers-Cotterêts - Trilport - Crécy-la-Chapelle - Pamfou - Moret-sur-Loing

130 km in 5 uur en 55 min, 22,4 km/uur, 974 hoogtemeters, zwaar bewolkt, wind op kop, 20 graden

"de geel/groene CiEP-trein stoempt, tegen de wind in, vooruit"

Met stijve pijnlijke benen opgestaan na de pittige lange dag van gisteren. Vandaag gelukkig de kortste etappe van 130 km op weg naar Bordeaux, dus dat moet een makkie worden. We hebben echter na het vertrek 2 maal de Marne vallei moeten verlaten, deze rivier kronkelt nogal en om het dal te verlaten zijn er klimmetjes tot wel 10%. Gelukkig was ik niet de enige met stijve benen, want alle mannen zaten tijdens de koffie vermoeid voor zich uit te kijken.

Cees, de Oliebaron, is de wegkapitein met plaatsnamen op een papiertje en doet dat perfect, maar soms adviseren de Mio computers van Dirk en Cleem een andere weg. Dirk, de Dank, fietst sterk bergop, hij heeft het kleine blad van zijn tripple nog niet gebruikt. We gunnen hem, met deze sterke tegenwind, veel kopwerk op de Franse hoogvlakte.

De lunch gebruikten we afgepeigerd uit de wind in een bos na Crécy-la-Chapelle in sombere stemming, want Stef had nog geen kans gezien verse melk, fruit en yoghurtjes te scoren. Bij de drinkstop in Pamfou was de stemming alweer opperbest, want Stef had nu wel veel lekkere dingen gekocht bij een Carrefour.

Nu slapen we in een historisch stadje aan de Seine in een eigen huis met alle voorzieningen echter zonder wasvrouw of kokkin. Cleem doet nu de was en Paul met Piet zorgen voor het avondeten.

Morgen een pittige rit naar Blois, dus we gaan op tijd naar bed.

Verhaal van Dirk

Werden we gisteren na Frankrijk – Luxemburg 0 – 0 door het Franse volk bejubeld als de nieuwe helden (les Blues TGV), vandaag waren we weer in CiEP tenue gestoken en hadden onze Franse vrienden iets minder aandacht voor ons. Gelukkig want we waren van plan een rustdag te houden met slechts 134 km en al dat groeten vreet energie.

Na het ontbijt, het pakken van de bus en het instrueren van chauffeur Sjef kon routewijzer Cees S. het départ aankondigen. We zouden dus voor de 2de achtereenvolgende dag op wegnummers en plaatsnamen rijden en de elektronische apparaten als ondersteuning gebruiken. De temperatuur voor deze al redelijk zuidelijke omgeving viel iets tegen en ook de zon liet verstek gaan. De bus vertrok iets later daar Sjef ’s nachts last kreeg van een krampaanval, iets wat je bij de rijders mag verwachten, maar niet bij de chauffeur van de volgbus en hij moest de nodige rek- en strekoefeningen doen. De eerste 45 km naar de koffiestop waren niet gemakkelijk, het klimmen duurde veel langer als gewenst en de afdalingen waren veel te kort.

In Trilport aangekomen had Sjef als nu te doen gebruikelijk het servies, de tafels en de stoelen al uitgestald en de koffie bijna ingeschonken. De rijders zegen neer om de ontberingen van zich af te laten glijden. De stemming was echter goed en vol goede moed werd de tocht vervolgd, hopend dat de route snel op hoogte kwam en bleef. Niets was echter minder waar en flexibel zoals alles verloopt werd de lunch naar voren gehaald om in plaats van na 100 km al na 75 km te laten geschieden.

Langs de kant van een D-weg had Sjef uit de wind de tafels weer opgezet. In de greppel werd nog een kadaver ontdekt, waarvan niet verder werd onderzocht door Gert of het een hert, een varken of een mens was geweest. De stemming werd er niet door aangetast en de lunch werd 2 meter verder genuttigd. In goed overleg werd de ’s morgens afgelaste stop voor een terminaal biertje kort voor aankomst terug in het programma geplaatst. Deze extra stop werd nodig geacht om de straffe tegenwind het hoofd te bieden. Het najaars mais was natuurlijk nog in geen velden of wegen te bekennen, waar het zeer gewenst was en ieder strook met één of meer bomen werd door de renners als zeer welkom ervaren.

Kort voor het arrivé stond Sjef met een verfrissing voor een ieder klaar en kon de laatste ruk worden genomen naar de borders van de Seine, waar na een foto-momentje na enige omzwervingen de vakantiewoning werd gevonden, waar overnacht gaat worden. Als we de WiFi aan de praat krijgen, kunnen we iedereen deelgenoot maken van de ontberingen, indien niet dan leest U dit een dag later. Voor de volgers, à demain.