Dag 8. Woensdag 1 september 2021 met de beklimming met 3 cols

Dag 8. Woensdag 1 september 2021 met de beklimming met 3 cols

64 km in 3.39 uur, 17.6 km/u gemiddeld, 1162 hoogtemeters, zonnig, 18 graden, alleen rijwind

Drie cols in plaats van vier.

Op onze berg bij Haut du Them hebben we nauwelijks GPS ontvangst, geen internet en geen TV. We hebben hier alleen GPS contact met de buitenwereld, als we buiten gaan staan. Voor de TV is de schotel niet aangesloten en de WiFi werkt niet optimaal, omdat we allemaal tegelijk willen internetten. Onze volgers zijn misschien ongerust, maar we maken het hier erg goed. De dagverslagen komen pas door tijdens een koffiestop, waarbij ik mijn telefoon als persoonlijke hotspot gebruik.

Gisteravond beleefden we een avond uit de jaren 50: kachel aan, warme maaltijd zonder telefoons op tafel, discussies over de toestand in de wereld en na het dessert de speelkaarten op tafel voor een klaverjas wedstrijd. Het diner was fantastisch: entrecote van de barbecue, gebakken aardappels met worteltjes en een witlof-salade met yoghurt toe.

Vanmorgen werd ik pas om 7.30 uur wakker en zo laat is in maanden niet gebeurd. Toch om 8 uur met z’n allen aan het ontbijt voor een knoflook-tomaten-uitjes omelet. 

We willen vandaag 4 cols bedwingen. Een route van 90 km heb ik als wegkapitein gemaakt met de Michelin kaart over 4 cols: de Col de Fresse, de Col de Servance , de Ballon d’ Alsace en de Col de la Fonderie.

Voor het vertrek heeft onze Franse buurman Rogier de kortsluiting in de bus helpen oplossen. Hij bezit een multimeter voor elektriciteit. Tijdens de reparatie nodigt hij ons uit voor de voetbalwedstrijd Nederland - Noorwegen om 20.30 uur bij hem op de TV. We denken dat Rogier en zijn vrouw Evelyn een bezoek uit Nederland erg op prijs stellen, hier aan het einde van wereld.

Om 9.30 uur fietsen we in het CiEP tenue in volle vaart de berg af. Cleem bestuurt de volgwagen en Sjef navigeert. Cees Z. krijgt al na 5 km zijn 3e lekke band achter en tegen ons advies monteert hij geen nieuwe buitenband. 

De koffie stop is na 30 km gepland na de Col de Fresse, want vandaag trakteert CiEP en dat willen we doen in een mooi etablissement. Sjef heeft iets gevonden op 5 km van de route een berg op. Ik cancel meteen zijn voorstel, want het wordt erg zwaar vandaag.

In Plancher-les-Miners zie ik 3 oudere dames voor de plaatselijke buurtsuper koffie drinken. De chef van de winkel is bereid 9 koffie uit haar apparaat te toveren en in de winkel scoor ik 10 verpakte koeken van Milka. Tijdens de koffie lukt het mij dagverslag 7 van gisteren te versturen met mijn IPhone. De begeleidende foto’s moet ik separaat versturen, anders lukt het niet.

Na de koffie beginnen we aan een 11 km lange klim naar de Servance. De weg naar boven is niet geschikt voor de volgwagen en daarom gaan Cleem en Sjef meteen naar een restaurant op de Ballon d’Alsace. Na een zware klim naar 1200 meter blijkt op de top van de Servance de weg naar de Ballon d’ Alsace afgesloten. Sjef mag ook nog het restaurant op de Ballon niet binnen, want zijn QR code op zijn telefoon is “non valide”. Helaas heeft hij ook zijn paspoort en zijn vaccinatie papieren niet bij zich.

Na ampel beraad laten we de 4e col vallen. We hebben vandaag al genoeg geklommen en als toetje moeten we ook nog de berg op naar ons chalet.

We maken een snelle 10 km lange afdaling naar Chateau Lambert voor een lunch in Brasserie des Sources. Helaas komen we daar te laat aan voor de lunch, de keuken is voor ons al dicht. Met moeite kunnen we koffie met een bosbessen-slagroom taartje (myrelles) scoren. De volgwagen wordt hier naar toe gedirigeerd en ook hier mag Sjef niet naar binnen. Hij moet zijn Orangina op de parkeerplaats opdrinken.

Na een snelle afdaling naar Haut du Them onze 3e beklimming; de Col de la Fonderie. Zo’n inspanning leidt tot heerlijk bieren in het zonnetje bij het bakhuis.

Terwijl ik mijn verslag schrijf zijn Paul en Sjef druk in de weer met het avonddiner. Het wordt een macaroni schotel voor 12 personen en nog wat extra toevoegingen. Naast het gehakt en de tomaten nog 2 volle zakken geraspte kaas, 6 bollen mozzarella, veel knoflook, uien, paprika, tomaten en courgettes wordt er dan een fantastisch gerecht gemaakt. De 2 ovenschalen lijken voor 2 dagen eten genoeg, maar wij eten de grote schalen schoon leeg.

Gewapend met bier en wijn gaan we daarna bij de Franse buren voetballen kijken. Evelyn en haar man Rogier verwelkomen ons hartelijk. Als dank voor hun gastvrijheid hebben we Bastogne koeken, een rode Merlot en een witte Chardonnay meegenomen.

Stipt om 20.45 uur schakelt hun zoon over op zijn telefoon over van een Franse Equipe sportzender over naar onze voetbalwedstrijd Noorwegen - Nederland met Frans commentaar. De wedstrijd is spannend en wordt met veel gejoel bekeken. In de rust serveert Evelyn een zelfgemaakte appeltaart naast de door ons meegenomen dranken. 

Rogier vertelt tijdens de rust dat wij nu in de boerderij logeren van zijn grootouders. Zij hadden indertijd 3 koeien en 2 ossen en zij leefden verder van het hout uit de bossen.

De wedstrijd eindigt in een gelijkspel en we nemen afscheid van de vriendelijke gastvrije franse buren. In het donker lopen we de berg af naar ons verblijf en schijnen bij met het licht van onze telefoons. Bij het betreden van het terras roept Cees S “mind your steps” en hij valt voorover op de boodschappen tas, gevuld met bier, wijn en glazen. Hij beschadigt daarbij zijn linker hand en knie. Strompelend komen we binnen en praten na bij de open haard. De kapotte hand wordt behandeld met een pleister en de knie met een pak ijsklontjes, verpakt in een handdoek.

Morgen wordt voor mij een rustdag. In het dal probeer ik dan de dagverslagen en de foto’s te versturen en daarna op de berg een korte wandeling langs het meer en een goed boek op het terras in de zon.

Verslag van Dirk over dag 8

Vanmorgen moest de route nog aan de volgbus worden doorgegeven, want alleen Gert had kennis waar we heen zouden gaan. Cleem en Sjef werden onderwezen en de rest hoopte op een goed afloop. Gert’s kleindochter Judith had een mooie rit met 3 cols geheel ongetraind gereden en Gert dacht ….. dat kan ik ook met mijn fietsvrienden. 

De eerste kilometers waren dan ook geen enkel probleem van het huis naar Haut du Them, want dat ging naar beneden. Daarna een stuk dezelfde route als gisteren naar Servance ook want een mooi lopende afdaling. Hoe fijn fietsen is dat een goed overzichtelijke brede weg zonder 180° bochten. Lekker je fiets laten lopen en je remblokjes sparen. We gingen oe, oe, oe, oe, oe, oerend hard. Bij Belonchamp gingen we links af en was het uit met de pret.

Gert wist nog te melden dat dit een “loper” was, maar dat dacht hij van alle klimmen. De benen waren nog goed dus werd er lekker geklommen. De tour aanmoedigingen voor Cees (Bol) stonden nog veelvuldig op de weg gekalkt wat onze Cees’en een flinke opsteker bezorgde. Op de top even contact met de bus, want het was een CiEP dag met gesponsorde koffie met punt door de directie van CiEP, waarvoor hartelijk dank. De bus stond beneden en had nog geen koffie kunnen vinden.

Gert zaf echter 100 meter verder de lokale besjes heerlijk keuvelend koffie drinken op houten bankjes voor een kleine supermarkt. Zijn vraag of er even kon worden aangeschoven werd bevestigend beantwoord. Het terras werd verbouwd en de oudjes verdwenen alras. Koffie kwam met een doos Milka, niet helemaal wat de bedoeling was maar toch. Heerlijk in het zonnetje verliep de tijd. Het vervolg van de route werd nog met de busbemanning besproken en weg waren we, de D16 volgend. Op naar de Ballon d’Alsace, dachten we.

De weg liep al snel omhoog maar niet de Ballon op, wel langs het begin van de Planche des Belles Filles. Toen de eerste meters bekeken waren, van een afstandje, werd er snel doorgereden want je moet nooit je hand overspelen. Toch ging het verder omhoog en we bleken op de Ballon de Servance te zitten.  De weg was recht, de weg was krom, de weg was slecht, de weg lag vol rolsplit dat veelvuldig tussen band en frame kwam te zitten en een wiel blokkeerde. Wel erg dankbaar dat we daar niet omlaag moesten, maar omhoog was ook geen pretje.

Bovenop de Ballon werden de punten voor het dagklassement voor de bergkoning vergeven. Heel onverwacht ging de prijs niet naar Cees v. Z. waar hij wel dacht hier recht op te hebben. Het ene voetje aan de grond bracht echter 6 strafpunten en deed hem tuimelen naar plek 3. Ook Cees A. was na zijn rustdag volop in de strijd maar moest het zeer verrassend afleggen aan de koning van de dag Piet. De rit van gisteren hadden zijn klimbenen teruggebracht en hij was niet te stoppen. De een na de ander reed hij uit het wiel en zeker op het losse grind kende hij met zijn stuurmanskunst geen gelijke.

Na de uitreiking van de prijzen werd weer contact met de bus opgenomen, die op de juiste Ballon stond bij een restaurant met koffie en punt. Slechts 6 km scheidde ons. Helaas was de weg gesloten vanwege iets met militair gebruik. Google kende nog een alternatieve weg. Een beetje om dat wel, 29 km. Dan maar elders proberen koffie te scoren. In Chateau Lambert hadden we eigenlijk ’s avonds een tafel gereserveerd maar de tocht er heen op de fiets en terug in het donker was echt een brug te ver en was dus geannuleerd. Het telefoonnummer echter wel opgeslagen en nu maar even gebruikt om te kijken of ze al open waren. Wel open maar geen plek. Dan maar naar de Col de Croix waar we gisteren ook waren. Gert besloot toen we langs de afslag (naar beneden) van het restaurant reden toch even zijn en onze neus te laten zien en waarachtig we konden op het terras plaatsnemen en kregen de toch wel verdiende koffie met een prachtige punt blauwe bessen met slagroom. Op het laatste moment sloten ook Sjef en Cleem aan want die hadden een heel stuk om moeten rijden.

Nog even omhoog en verder dalen naar de Col de Croix en Haut de Them om daar weer die duivelse laatste klim af te raffelen. Bezweet maar voldaan van weer een mooie dag in de vrije natuur met prachtige vergezichten en doorkijkjes kon er aangeschoven worden in het zonnetje voor een lekkere koude pils of cola. De kok van de dag was Paul met zeer bruikbare ondersteuning van Sjef en na het douchen stond er een heerlijke pasta maaltijd op tafel. Vanavond wordt er voetbal gekeken bij de buren een ouder frans echtpaar, die blijkbaar ook blij waren iemand te zien want het is hier nogal afgelegen. De conversatie zal dus met handen en voeten zijn, want buiten “biere et vin” is de kennis der franse taal met uitzondering van Cees S. en Gert enigszins beperkt.

Voor morgen is het programma nog niet in de stijgers gezet wat de flexibiliteit van het gezelschap steeds meer begint te kenmerken. Van strakke hand naar doe maar wat je wilt. We gaan er morgen meer over vertellen.

A demain