Dag 7, dinsdag 31 augustus 2021 Haut du Them - Servance - Col des Croix - Haut du Them

Dag 7, dinsdag 31 augustus 2021

Haut du Them - Servance - Beulotte Saint Laurent - Col des Croix - Haut du Them

34 km in 1.56 uur, 17.5 km gemiddeld, 661 hoogtemeters, half bewolkt, 17 graden, wind uit alle richtingen

Een dag relaxen in de Vogezen

Na de pittige dag van gisteren en een onrustige avond en nacht zijn we pas om 9 uur gaan ontbijten. Alle mannen h goed geslapen en weer een gezonde trek. We hebben alle etenswaren op tafel gezet, die nog in de volgwagen aanwezig waren. Er wordt vanmorgen alleen minder “gestapeld”, we hebben tenslotte een relatieve rustdag.

Na het ontbijt worden de taken verdeeld:

• Cleem doet de was 
•  Cees Z. A. en S. maken de fietsen schoon en smeren de lopende onderdelen
•  Cees S deelt wel eerst de bus opnieuw in
• Gert, Piet en Paul gaan onderwijl boodschappen doen
• Dirk schrijft dagverslag 6
• Sjef vermaakt ons met zijn praatjes.

Dagverslag 6 had ik intussen al neus en lippen door geschreven. Helaas kan ik het verslag boven op de berg niet versturen en probeer het nu in het dal bij Servance, als Piet en Paul in de winkel zijn. Met mijn telefoon krijg ik hier in het dal contact met de buitenwereld en u wordt daarom pas vanmorgen verrast met een nieuw verslag.

Piet en Sjef verrassen ons om 12 uur met pannenkoeken, die gevuld zijn met appels en rozijnen.

Na de lunch gaan we met z’n vijven fietsen naar het “plateau met 1000 meren”. Cees S, Dirk, Paul, Piet en ik stappen om 13 uur op onze gepoetste gesmeerde paardjes. De beklimming naar het plateau is erg heftig, een kilometer of 5 zien we telkens stijgingspercentages tot 15% op onze meters staan.

Bovenop het plateau genieten we van de uitzichten en maken een praatje met een visser. Hij vertelt dat zijn gevangen vissen weer zwemmen in het meer, maar van foto’s moeten we geloven dat hij afgelopen week een snoek en een karper van minstens 1 meter lengte gevangen heeft.

Op de Col des Croix trakteert Piet ons op een bosbessen taartje met koffie, terwijl we onderwijl genieten van het uitzicht op het dal met het dorpje Le Thillot in de zon.

Bij thuiskomst ga ik een praatje maken met de buurvrouw Evelyn. Zij hebben een schotel TV met goede ontvangst. Na de kennismaking nodigt ze ons morgenavond uit om bij haar te kijken naar de voetbalwedstrijd Nederland - Noorwegen. Maar  haar zoon moet dan eerst wel het goede kanaal vinden op zijn telefoon. Morgenochtend om 9 uur mag ik komen vragen of het gaat lukken met de wedstrijd, maar we zijn ook zonder een voetbalwedstrijd op TV toch altijd welkom.

Voor morgen staat ook een rit van 90 km op de rol met beklimmingen van de Planches des belles filles, de Col de Servance en de Ballon d’Alsace. Ik mag dan weer de wegkapitein zijn, want de route staat in mijn Garmin.

Vanavond gebruiken we buiten BBQ. Cees A. heeft de gemarineerde entrecote medium gebraden op houtskool en daarbij eten we een witlofsalade met gebakken aardappels en worteltjes als groeten. We spoelen het weg met een rode Merlot uit Chili, gekocht bij de Lidl in Noordwijk aan Zee.

Binnen brandt de open haard brandt gezellig, het is buiten ‘s avonds fris hoog in de Vogezen.

Verslag van Dirk over dag 7 in La Fonderie boven Haut du Them.

Gisteravond is er lang nagetafeld. Een gedekte dis met een prachtig bord vol per persoon. verzonnen, ingekocht, bereid en deels ook opgegeten door onze eigen Peppie (Piet) ging hieraan vooraf. Hij scoorde hierdoor veel bonuspunten. Dat de avond lang kon duren kwam door het besluit om morgenochtend pas om 11 uur een kleine ronde te fietsen en voor die tijd even tijd te nemen voor de was en de fietsen. Ook het ontbijt werd naar 9 uur verschoven, zodat de vermoeide lijven even tot rust konden komen.

Het liep echter iets anders als gepland. Het ontbijt liep nog gesmeerd maar daarna liep alles uit. De grote fietsschoonmaak door de 3 Cees’en kostte veel tijd en Cleem die de was deed kreeg van 9 man 3 tenues aangereikt of dat maar even schoon kon worden opgeleverd. Hij, Cees v. Z. en Cees A. besloten het fietsen vandaag maar even over te slaan. Boodschappen werden door Paul en Piet met de bus gedaan en Gert ging mee voor een fatsoenlijke verbinding om zijn verslag aan zijn 200 volgers te versturen.

De lunch om 12 uur, er werd nog altijd niet gefietst, bestond uit pannenkoeken die alweer uit de koker van Piet kwamen. Ze smaakten best, waardoor de kok er zelf karig vanaf kwam met een restje.

Het ging toch nog gebeuren, 5 man sterk voelde zich geroepen even de benen los te trappen. Dit hoor je wel vaker als de Tour de France een rustdag heeft. Een alternatieve route werd besproken en met 3 verschillende D-nummers was de route zonder elektronica te overzien.

Eerst naar de hoofdweg D486 en dan naar beneden tot aan de D263. Het bleek een afdaling van enkele kilometers, we waren dan ook snel een eind van huis en dezelfde weg terug was niet optimaal. Na de D263 te zijn opgedraaid stonden we direct stil want een helling gelijk een muur en daar hadden we niet op gerekend en de versnellingen stonden op dalen en niet op klimmen. Het plateautje van een woonhuis werd misbruikt om de nodige correcties te maken en met moeite konden we weer opstappen. De weg leidde ons door het district van de 1000 meren en wij kregen de hoogst liggende voor ons kiezen, leek het. Stijgingspercentages van ver boven de 10% moesten worden beklommen en het piepen kwam niet van de schone en gesmeerde fietsen. Gelukkig konden we de nodige fotomomenten inlassen, want wie wil er nu niet een foto van een groep liggend herkauwende koeien? Eindelijk aangekomen op het plateau konden we op een grote kaart kijken of er een nog mooiere (kortere) route te vinden was en zo belande we op de zeer bekende Route de Crête.

Op naar de Col de Croix, deze keer niet naar boven want we waren er ver bovenuit geklommen. Met een mooie korte afdaling moesten we hard in de remmen om niet zo de Col voorbij te schieten. Toen we er stilstonden zagen we een koffietentje en Piet was zo genereus te trakteren. Het taartje verhandelde hij van 5 voor de prijs van 3, de sjacheraar J. Met een prachtig zonnig uitzicht op Thillot in het dal werd de koffie genoten. Nu nog terug naar Haut du Them en dan de weg naar het basis kamp waar we aan het begin naar beneden gingen nog even omhoog. De afdaling over een mooie weg D486 was er een om van te genieten. Je voelde je een beetje zoals je het op tv ziet van de profs. 

De laatste 3 à 4 km waren niet echt meer nodig voor een mooie rit, maar moesten toch worden afgelegd. Zwoegend en zwetend werden de meters aaneen geregen. Er werd niet meer gelachen, er werd niet meer geconverseerd en het leek wel of het basiskamp steeds verder weg lag.

Bij aankomst stond er deze keer geen ontvangstcomité. De 4 heren achterblijvers waren na gedane arbeid lekker aan tafel gaan zitten met een consumptie. Er mocht wel worden aangeschoven en geoberd voor de nieuw aangekomenen. 

Om de verslagen verstuurd te verkrijgen moesten weer de nodige toeren worden uitgehaald, maar dat doen we graag om iedereen op de hoogte te houden maar volgende keer nemen we wel een satelliet telefoon mee met internet verbinding. Gemak dient de mens niet waar.

Peppie Piet toverde weer een prachtig menu op tafel en kreeg super ondersteuning van monsieur Flammé. Cees A. is een geboren pyromaan en hij houdt de openhaard sinds binnenkomst al brandend en draaide zijn hand niet voor om ook de barbecue te ontsteken. Met geduldig keren en draaien braadde hij het vlees bruin. Nu komen de kaarten op tafel en zit de rest te doezelen voor de haard.

Morgen een nieuwe dag met een route van Gert’s kleindochter. Het wordt een CiEP dag, resultaat voorop dus mens centraal. We willen voor 5 uur terug zijn maar hebben onlangs te horen gekregen dat we niets moeten beloven wat we niet kunnen waarmaken. 

A demain