Dag 9, donderdag 2 september 2021 Heerlijke rustdag in Haut du Them

Dag 9, donderdag 2 september 2021  Heerlijke rustdag in Haut du Them

0 kilometer voor Gert, Cees S, Cees Z, Cleem en Piet, 42 km in 2.23 uur, 17.4 km/uur gemiddeld en 909 hoogtemeters voor Paul en Cees A. en 8 km in 0.25 uur en 175 hoogtemeters voor Dirk, strak blauwe lucht, geen wind en 20 graden op de berg.

Heerlijke rustdag in Haut du Them

Na de voetbalwedstrijd, gisteravond gekeken bij de Franse buren, nog een uurtje geborreld bij de open haard. Cees S. had na zijn val op het buitenbalkon veel pijn, hij zit nu met een ijszak op zijn knie. Hij praat niet veel, maar drinkt  wel een extra biertje tegen de pijn.

Het ontbijt is op 9 uur in de huiskamer aan de grote tafel, omdat het buiten in de zon nog te fris is. In het dorpje Servance gaan Piet, Dirk en ik daarna met de bus boodschappen doen. Het lukt mij dagverslag 8 te verzenden en ook nog wat contant geld te pinnen.

Met Monique heb ik telefonisch contact over de QR code van de Corona check app van Sjef. Het blijkt dat de laatste vaccinatie van Sjef in april door de GGD niet geüpload is. Ik maak een foto van zijn vaccinatie bewijs en zijn paspoort. Via de huisartspraktijk Lievevrouwepoort  in Steenbergen lukt het de niet geregistreerde vaccinatie van Sjef in april 2021 bij het RIVM te uploaden. In de middag hebben we voor Sjef een nieuwe QR code via zijn DigiD kunnen maken en de 2 vaccinaties zijn nu geregistreerd, zijn QR code is “valide” geworden. Sjef kan weer slapen en morgenavond met ons terugvliegen naar Amsterdam.

Na de lunch gaan Dirk, Paul en Cees A een rondje fietsen over de 1000 meren route. In het dal van Haut du Them gaat het pedaal-plaatje van de fietsschoen van Dirk kapot. Onverrichterzake fietst hij de Col de la Fonderie weer op en het lukt hem zijn schoen te repareren.

Hij ziet mij slapen in de hangmat onder het afdak eerst in de schaduw, maar later in de zon. Gelukkig maakt hij mij niet wakker, ik ben zeker anderhalf uur van de wereld geweest.

Paul en Cees A komen om 17.30 uur enthousiast terug van een prachtige fietstocht. Ze hebben eerst de Col des Croix beklommen en hebben het plateau met 1000 meren gerond. Terugkomend op de Col des Croix namen ze voor de 2e keer de weg langs Château Lambert en daarna de steile afdaling naar Belfort. Het zicht was nu veel beter dan algelopen maandag en ze waren nu ook goed voorbereid op de vele gaten in de weg met het losse grind. Gelukkig zijn ze heel aangekomen bij ons chalet. Ze doen het voorstel morgen op weg naar Basel eerst deze route nog een keer te doen.

Cees S. is een klein stukje omhoog gefietst naar het meertje, tjokvol met forel. Terugkomend denkt hij morgen met zijn pijnlijke knie mee te kunnen fietsen naar Basel.

Na het heerlijke buiten diner, door Piet en Sjef klaargemaakt en met vlees van de barbecue ruimen we alles op. Alle terrasstoelen, parasols, hangmatten etc zetten we in het bakhuis. De raamluiken gaan dicht en balken gaan voor de deuren. Het chalet is zo de komende maanden goed beschermd tegen de regen, de wind en inbrekers.

Morgen is 10e en de laatste dag van onze fietsvakantie. De route gaat dwars door de Vogezen naar Mulhouse en dan langs de Rijn naar het vliegveld in Basel, een rit van 108 km. We moeten op tijd vertrekken om in het hotel van Dirk en Cees S nog even te kunnen douchen en omkleden voor het vertrek met EasyJet naar Amsterdam.

Verhaal van Dirk over dag 9 in Haut du Them

Piet was als eerste beneden, niet van de col, maar van de trap van de eerste etage. Hij was direct druk het ontbijt te verzorgen. Langzaam schoven de anderen aan aan de gedekte dis. Het lijkt wel veel over eten te gaan, deze dagen en dat is ook zo. De vervolg stap was om in het dal boodschappen te doen en een fatsoenlijk ontvangst te zoeken om de berichten per e-mail en Facebook te openbaren. Dat ook op het smalle pad stuurmanskunst nodig is in de bus bleek toen we enkele tegenliggers moesten passeren. Stoïcijns blijven kijken en net doen of het dagelijkse kost is, dat je met twee wielen in de lucht rijdt, maar intussen wel met dunne poep in je broek zitten. C’est la vie de la France.

De lunch stond aan en moest op tafel, want er wilden er toch nog drie oefenen voor de dag van morgen. Een nieuwe lokale ronde werd op een papieren kaart uitgezet en de drie startten iets verlaat.

Nog voor het 4 km punt was bereikt, na de afdaling naar het dorp, was de eerste afvaller al te melden. Met een smoes van een niet-functionerende schoenplaat keerde er één terug. Hij was binnen een half uur terug op de basis met 7,7 km en toch nog 175 hoogte meters op de teller. Gelukkig dat het nu en niet morgen gebeurde, want dan had het voor het nodige oponthoud gezorgd en er is mij verteld dat EasyJet zelfs niet op Team9GoesVosges wacht. Schande eigenlijk.

Overgebleven waren Paul en Cees A. die de Col des Croix nu van de andere kant beklommen en een prachtig rondje draaiden in het 1000 meren district met als keerplaats Coravilliers. Op de terugweg werd de gevaarlijk geachte afdaling van dag 6 nog eens genomen en die bleek, nu er vaker was gedaald, best mee te vallen. Oefening baart kunst. Met rond de 45 km en 900 hoogte meters sloten de sportievelingen weer aan, om met hun neus in de boter, dit keer brie en blauwe kaas, te vallen.

Cees A. moest zich reppen, want als Cees Flammé moest hij snel weer vuur maken voor, je raadt het al, het diner. "alle restjes worden tot een maaltijd gemaakt" zei Peppie Piet. Ik vraag me nu af waarom hij dan ’s morgens eerst met twee overvolle boodschappen tassen thuis komt.

De thuisblijvers hadden deze keer best wel gelijk en maakten het aangename nuttig. Gert had een hangmat uitgekozen en kwam tot de conclusie dat niet alleen zijn benen zwaar aanvoelden. Voor zo’n anderhalf uur was hij volledig van de wereld. Cleem trok zich even terug in z’n privé vertrek en overdacht de dingen die komen gaan met gesloten luiken. Piet en Sjef waren druk in jawel de keuken. Cees v. Z. opende een gesloten lade zonder slot en Cees S. test zijn gekwetste knie door een stukje bergop te fietsen met een positief gevoel. Sjef werd door Cees v. Z getest op parate kennis en wist te melden dat hij niet uit een ei kwam, maar begon meteen vier gekookte eitjes snel te pellen om te kijken of dat waar was.

Gert’s dochter en kasteelvrouwe Monique werd te hulp geroepen om het Corona certificaat van Sjef met zijn 2 inëntingen in de systemen van de RIVM met vereende krachten naar Sjef’s Corona Check App te üploaden. Nu hoeft hij morgen niet als handbagage mee het vliegtuig in gesmokkeld te worden, maar kan op een koninklijke zetel de reis van Basel naar Amsterdam maken.

Morgen is het depart om 9:30 uur (of zoveel later als nodig is om de Vosges thuisbasis netjes achter te laten en het water af te sluiten en het alarm weer in te schakelen). Na de eerste aflopende kilometers naar Haut du Them gaat het iets meer dan 20 km omhoog naar de eerste stop om dan heerlijk af te dalen richting Rijn en het eindpunt van onze fietsreis Basel.

A demain wordt dan Servus