Mijn opa: Gerardus (Gerrit) Cramer, 02-08-1879 tot 23-04-1959

Mijn opa Gerardus Cramer is het 2e kind van een twee-eiige tweeling. Hij kwam ter wereld na zijn zus Petronella op 2 augustus 1879 op een boerderij tussen Leiderdorp en Koudekerk. Mijn overgrootmoeder Elisabeth de Heer had toen al 3 kinderen gebaard: op 1 mei 1875 Pieter Arie, hij overleed 2 maanden na de geboorte, op 15 augustus 1876 werd Maria geboren, zij overleed op 73 jarige leeftijd en daarna op 3 februari 1878 Cornelia Hendrika, zij overleed 7 maanden later. Precies 1 maand voor de geboorte van de tweeling op 2 juli 1879 overleed haar man, mijn overgrootvader Gerardus Cramer op 32 jarige leeftijd. Elisabeth de Heer hertrouwde op 26 augustus 1880 met Pieter van der Marel en kreeg met hem daarna nog 10 kinderen. Van haar 15 kinderen zijn maar 7 kinderen volwassen geworden.

Mijn opa Gerrit werkte tot zijn 36e jaar op de boerderij van zijn stiefvader in Leiderdorp, maar hij is ook lang in militaire dienst geweest. In april 1915 was hij nog opgeroepen tijdens in de mobilisatie van de 1e Wereldoorlog. Hij bewaakte toen de Nederlandse grens bij Bergen op Zoom.
Daarna is hij als daggelder gaan werken op een boerderij in Gouwsluis bij weduwe Wil de Vos- Karreman. (Dat is de boerderij waar ik later geboren ben)
Wil was in april 1914 plotseling weduwe geworden van Jan de Vos.  Jan overleed aan een longontsteking door een "nat pak", nadat er koeien los gebroken waren. Wil had toen al 10 kinderen gebaard, waarvan 2 kinderen al jong overleden zijn.
Op 1 november 1917 trouwde hij haar "met alles erop en eraan". Met haar kreeg hij 3 kinderen: Gerrit (mijn vader), Wil en Bep.

Aan het eind van de 2e Wereldoorlog (op 15 april 1944) overleed zijn vrouw Wil Karreman op 66 jarige leeftijd plotseling aan een hersenbloeding. De kinderen Wim, Rijk, Gerrit, Wil en Bep woonden bij haar overlijden nog thuis op de boerderij. 

Wil trouwde kort na het overlijden van haar moeder in 1944 met Piet van der Deijl. Wim ging helpen op een boerderij in Nieuwe Wetering bij Breg de Wit, een weduwe met 5 kinderen en hij trouwde met haar in 1947. Rijk trouwde in 1947 met Jaan de Graaf en “emigreerde" naar Lemelerveld in Overijssel. Daar was werk op een boerenbedrijf van een kinderloze oom en tante van zijn vrouw Jaan.

Zijn eigen zoon Gerrit wilde ook graag boer worden. Hij ging in 1946 naar Frankrijk, want met nog 2 ongetrouwde broers thuis op Gouwsluis dacht hij weinig kans op de boerderij te hebben. Toen de stiefzoons Wim en Rijk in het voorjaar van 1947 trouwden, was de boerderij op Gouwsluis voor zijn eigen zoon Gerrit. De boerderij op Gouwsluis heette vanaf toen: "nooit gedacht en toch gekregen"

Mijn opa Gerrit was serieus, werkte van 's morgens vroeg tot 's avonds laat. Tot op hoge leeftijd hielp hij nog mee op de boerderij bij zijn zoon Gerrit. Door zijn O benen werd gezegd dat hij goed varkens kon vangen. Opa kon goed timmeren, maakte zelfs houten kruiwagens, maar ook voor mij vliegers in zijn rommelschuurtje. Stropen op paling, snoek en zeelt met fuiken en fleuren waren zijn hobby's.

Hij genoot van pruimtabak, dat vaak uitgespuugd werd langs zijn enig overgebleven hoektand. Vaak was hij ontevreden over de kookkunsten van zijn schoondochter Mien. Zijn eigen vrouw Wil kon het veel beter. Het middageten werd altijd geprakt en met veel jus overgoten. Na de pap las hij altijd hardop aan tafel een hoofdstuk voor uit de Bijbel.

Met zijn stiefzoon Rijk had hij regelmatig briefcontact met een prachtig handschrift en tekst.

Op de fiets ging hij regelmatig naar zijn dochters Wil in Noordwijk en Bep in Voorschoten. Hij nam dan altijd groenten mee uit de tuin of een melkbusje biest aan het stuur. Met de autobus bezocht hij elk jaar op 1 augustus zijn oudste stiefzoon Jan in Krimpen, 1 dag voor zijn eigen verjaardag. In Lemelerveld bleef hij bij Rijk en Jaan weleens een week slapen. Elke zondag reed hij in een met paard bespannen mooie zwarte koets naar de Gereformeerde Maranatha Kerk in Alphen. In de koets mocht ik mee naar de kerk en dan namen we ook onze buren de Jong mee.

Op hoge leeftijd werd hij hardhorend, kreeg suikerziekte en overleed thuis aan een longontsteking.