Dag 1, maandag 6 januari 2014, vliegreis Amsterdam - Shanghai (China) 9000 km.

6 januari 2014 - Shanghai, China

Dag 1, maandag 6 januari 2014, Amsterdam - Shanghai (China)  9000 km.

Onze 1e dag van de 2 maanden durende wereldreis naar Nieuw Zeeland begint in een grote dubbeldeks Boeing 747. Het is 10 uur vliegen en 9000 km vanaf Amsterdam naar Shanghai met 7 uur tijdsverschil voor onze tussenstop op weg naar Nieuw Zeeland. Deze stop van 60 uur doen we om onze benen te strekken van de lange zit en voor sight-seeing van de indrukwekkend grote Chinese stad. Woensdagavond vliegen we door naar Auckland, 11.000 km verderop. Een stop-over in China is goed voor bejaarden zoals wij. Een trombosebeen is namelijk snel gemaakt tijdens een vlucht naar het andere eind van de wereld.

Onze eerste etappe heb ik cadeau gekregen van de KLM. In september 2013 heb ik, tijdens een vlucht met deze luchtvaartmaatschappij naar Montreal, een Frans sprekende Canadese mevrouw met een pijnlijk gevaarlijk trombosebeen behandeld. Als dank kreeg ik van de purser een tegoedbon van € 450, een noodlanding voor deze ernstig zieke vrouw is de KLM toen bespaard. 

Tijdens de vlucht zit Wijnie aan het gangpad, zodat ze haar stijve heup regelmatig kan strekken. Ik zit bij het raam boven de vleugel. Zo kan ik door een dormicum tabletje snurkend en een fraxiparine spuitje tegen een trombosebeen de vlucht ongestoord maken. Tussenin zit ons kindje; een jonge Chinees met een scheef petje op zijn hoofd, hij is op terugreis naar China na een studie communicatie-wetenschappen in Schotland.

Shanghai, de grootste stad van China met 22 miljoen inwoners, is gelegen aan de Hangzhou baai in de Zuid-Chinese Zee op de westoever van de  Huangpu rivier en ten zuiden van de indrukwekkende gele Yangtze delta. Shanghai is het wonderkind van de Stille Oceaan, het steekt Tokio en Singapore naar de kroon. De stad is voor Chinese begrippen chic en modieus, maar ook corrupt en decadent. Haar bijnamen zijn de genadeloze "Hoer van Azië " en de vleiende "Parel van de Orient". Deze stad willen we onze heen- en terugreis van Nieuw Zeeland beleven.

Bij Booking.com heb ik een hotel besproken in het centrum van de Oude Stad tussen de majestueuze Bund Boulevard met zijn historische gebouwen en het culturele volksplein Renmin Gongyuan, het glinsterende culturele hart van Shanghai. De Bund en het Volkspark worden verbonden door de drukste winkelstraat van Shanghai, de Nanjing Donglu.

Om bij het hotel in het centrum te komen moeten we 40 km overbruggen vanaf het internationale vliegveld Pudong. Dat kunnen we doen met de taxi maar met de magneettrein Maglev, die 430 km per uur rijdt is natuurlijk de uitdaging. In 8 minuten zijn we dan aan de rand van de 'Oude Stad' Nanshi. Dan overstappen op lijn 2 en eruit bij East Nanjing Road. Zo heb ik het uitgezocht in de National Geographic reisgids, maar zal dat ook lukken? Onze reis is niet georganiseerd, ik moet het allemaal zelf uitzoeken en dat is dus het avontuur.

Bij het passeren van de douane hadden we gelukkig geen problemen. Voor China heb je namelijk een visum nodig. Bij een stop-over in Shanghai van minder dan 72 uur is dat sinds 1 januari niet meer nodig en dat klopte gelukkig. In de praktijk gaat de magneettrein niet sneller dan 301 km per uur. Bij Longyang road hebben we de taxi genomen ipv de metro. De chauffeur bracht ons feilloos in het Bund Hotel, een mooi maar groot hotel met een mooi uitzicht op de hoge gebouwen rond het Volksplein.

Na een middagdutje heb ik de omgeving verkend; een schone stad met veel hoge gebouwen, maar ook hier en daar nog laagbouw in winkelstraatjes. Er zijn veel minder fietsers dan ik in 1998 in Beijing gezien heb. Op het Volksplein kom ik in aanraking met 10 studenten uit Beijing, die in Shanghai op vakantie zijn. Ze willen hun Engels in de praktijk brengen en dat gaat ze goed af. Alles willen ze over Nederland weten. Dat vertel ik ze in een Chinees theehuis aan de "Champ Elysees" van Shanghai. Van de studenten leer ik de medicinale werking van hun theesoorten. Met ruiken en veel gebaren onder het roepen van "campin" genieten we van de thee, die heilzaam werkt als je erin gelooft.

Helaas willen ze mij geld afhandig maken, maar daarover morgen meer.

Foto’s