Het maken van stambomen

4 januari 2022 - Katwijk aan Zee, Nederland

Het is voor mij allemaal begonnen in de jaren 90 van de vorige eeuw met 3 naslagwerken.

  • Mijn nicht Wil Lobbezoo- de Vos (dochter van half-broer Jaap van mijn vader) heeft in de jaren 90 van de vorige eeuw een 2-delig boekwerk gemaakt over de familie de Vos “het zijn niet allen sluwerds”. In dat boek werd de meeste aandacht besteed aan het gezin van haar grootouders de Vos in Gouwsluis. Mijn grootvader Gerardus Cramer was getrouwd met onze grootmoeder weduwe Wil de Vos- Karreman, ook de oma van mijn nicht Wil de Vos. In bijna 600 pagina’s beschreef zij de geschiedenis van de familie de Vos, die terug gaat tot 1550. De meeste aandacht in het boek gaat naar het boerengezin van mijn grootouders (van vaders kant) op Gouwsluis. Met veel belangstelling heb ik het werk gelezen en ervan genoten.
  • Van mijn moeder heb ik een boekje gekregen over de familie Chardon. Diet Nieuwenhuijsen- Chardon had in 1979 een familieverhaal geschreven over Joseph Chardon. In het boekje is te lezen dat Joseph op 15 september 1743 in Lissabon is geboren. Zijn Portugese ouders stuurden hun 9-jarige zoon met de Hollanders mee voor een opleiding Zeevaartkunde in Delft. Op 3 april 1752 is de toen 9-jarige Joseph Chardon vanuit Lissabon in Texel gearriveerd. Joseph is de bet-over-grootvader van mijn oma Cornelia Wilhelmina van Leeuwen- Bos (de moeder van mijn moeder).
  • Van Wijnie heb ik een klapper gekregen, waarin de geschiedenis van de familie Buitenhuis beschreven is. 

Met deze 3 familie verhalen ben ik een stamboom gaan maken op de computer. Toon Angenent, een patiënt en hobby-genealoog in Oss, heeft mij daar in het begin bij geholpen. Na mijn pensionering heb ik het MacFamilyTree8 programma aangeschaft. De digitale informatie van Toon zitten nu in mijn programma. Op internet heb ik verdere informatie gehaald bij WieWasWie en ik ben een paar jaar lid geweest van MyHeritage. Inmiddels heb ik nu al 2400 familie leden staan in het programma MacFamilyTree8.

De verhalen bij de namen vind ik veel boeiender, dan de geboortedata en -plaatsen. Daarom schrijf ik zoveel mogelijk levens verhalen bij de personen, als die mij bekend zijn. De personen probeer ik dus tot leven te laten komen met verhalen en foto’s. Met één druk op de knop kan ik nu een persoonskaart van iemand maken, waarbij al zijn voorouders, zijn naaste familie en ook zijn afstammelingen te zien zijn en voor zover bekend de verhalen en foto's erbij.

Op zoek naar informatie hou ik op die manier contact met mijn neven en nichten in de hele wereld. Met hun informatie probeer ik hen weer blij maken met een update van hun eigen persoonskaart.