Het schrijven van dagboeken

Met het schrijven van dagboeken ben ik eigenlijk al op de basisschool begonnen. Zo noteerde ik al op mijn 10e jaar in een agenda, bijvoorbeeld hoeveel gebakjes ik had gegeten toen mijn ouders 12 ½ jaar getrouwd waren of wie er allemaal Gelukkig Nieuwjaar kwamen wensen bij opa Cramer op Gouwsluis. Helaas ben ik al die notities van toen kwijtgeraakt.

Tijdens mijn studie maakte ik goede college dictaten. In voorbereiding van examens maakte ik telkens nieuwe notities van dingen, die ik persé wilde onthouden. Je gedachten formuleren in tekst is mijns inziens de beste manier om dingen te onthouden.

Vanaf de jaren 80 heb ik regelmatig in grote jaaragenda’s mijn belevenissen genoteerd. Bij het maken van dit boek heb ik daar dankbaar gebruik van kunnen maken. Van mijn eerst verdiende geld als student-assistent heb ik een Zenith spiegelreflex camera gekocht. Alle foto’s, die ik gemaakt heb vanaf 1969 heb ik in foto-albums en klappers bewaard. Bij het doorbladeren van deze albums komt bij mij het verleden zo weer tot leven.

In 2011 kreeg ik bij mijn afscheid van de Groepspraktijk een iPad cadeau. Vanaf die tijd schrijf ik de verhalen niet meer in grote agenda’s, maar in Pages. Het programma Pages is gekoppeld middels de ICloud met mijn iPhone en mijn iMac laptop. Dus ik kan altijd en overal notities maken en ze ook naslaan.

Tijdens de eerste fietsreis in 2003 naar Santiago de Compostela heb ik samen met Willem Guyt dagverslagen gemaakt. Dagelijks werden deze verhalen met foto’s per e-mail naar onze volgers gestuurd. Inmiddels heb ik met de Hejgers en de CiEP ploeg al 11 lange fietsreizen gemaakt. Deze verslagen zijn inmiddels in boekvorm bij Reislogger uitgegeven in een zeer beperkte oplage.

Ook heb ik inmiddels van de Ghana reis in 2012 en van de Nieuw Zeeland camperreis in 2014 een boek gemaakt. Dit boek met mijn “levensreisverhalen” is dus het 14e boek. Ik heb gelukkig nog genoeg materiaal om nog veel meer boeken te kunnen maken.

De reisboeken maak ik voor mijzelf, omdat ik het leuk vind er later nog eens doorheen te kunnen bladeren en lezen. Dit is echter het eerste boek dat ik voor mijn kinderen en kleinkinderen geschreven heb. Het aanstaande 50-jarig huwelijksfeest met Wijnie was daarvoor de aanleiding.