Vrijdag 1 september 2023, dag 9, Maastricht- Neeroeteren- Bergeijk- Goirle, 116 km in 5 uur

We zijn weer goed aangekomen, nu in een B&B bij een bejaard echtpaar in Goirle.

Elke avond is het voor mij spannend of de overnachtings-locatie de mannen gaat bevallen. In maart had ik via booking.com 9 overnachtingen geregeld voor 6 mannen. Dat moet binnen een bepaald budget passen en het liefst ook met een ontbijt en evt een diner. Zo sliepen we afgelopen nacht in een nieuw Stayokay hotel langs de Maas. Het is modern en praktisch ingericht voor congressen met een mooi terras aan de Maas. Echter wij sliepen wel met 6 man in een relatief kleine kamer. Inmiddels zijn we aan elkaar gewend, want we brengen nu al 8 dagen met elkaar door. Er is tot op heden nog geen onvertogen woord gevallen. Iedereen had wederom goed geslapen, ondanks het feit dat ‘s nachts vaak geplast moet worden.

Fietsdag 9 gaat hoog scoren in de slechte dagen top-10. De weersvoorspelling is voor vandaag onheilspellend: hele dag veel regen tot laat in de middag. Tijdens het ontbijt besluiten we de omweg naar Thorn te laten liggen, dat scheelt 35 km. De kortste route loopt langs de Zuid Willemsvaart tot aan Bochelt op 50 km afstand. Koffie plannen we in Neeroeteren op 30 km in een café tegenover de kerk. Ik warm daar mijn koude handen aan een Latte Macchiato en allemaal nemen we een vlaai.

We besluiten met deze regen zolang mogelijk door te fietsen en wel naar Bergeijk op 75 km. Onze route volg ik op mijn telefoon op het stuur met Google Maps. Met een plastic shower-cap probeer ik de elektronische apparatuur op het stuur droog te houden.Door de stromende regen lukt dat niet. De verbinding van de powerbank naar de IPhone maakt sluiting, dus moet ik hem afkoppelen.Tevens plakt het plastic van de douchemuts aan het beeldscherm van de telefoon vast. Het scherm op de telefoon wisselt telkens van pagina. Google Maps stuurt mij dan ook bij Bochelt letterlijk het bos in. Grote plassen met diepe gaten in het wegdek bezorgen Cees S. daar 2 stootleks. Cees S weegt 20 tot 30 kg meer dan wij en dat veroorzaakt bij hem steeds de banden-malheur. Bibberend worden de banden gewisseld en door de tremor worden 2 luchtpatronen verspeeld.

Daarna is het leed nog helemaal niet geleden. Google Maps stuurt ons verderop bij de grensovergang bij België- Nederland over zandpaden. Lopend door plassen met een zanderige ondergrond over grote heidevelden komen we eindelijk weer in de bewoonde wereld. Over die paden werd in de jaren 30 van de vorige eeuw veel boter gesmokkeld.

Nat, verregend, met zand en modder besmeurd eten we buiten onder een terrasverwarming  in Bergeijk een uitsmijter. Een vriendelijke serveerster en de doorbrekende zon doet ons verder verwarmen.

We moeten nog 40 kilometer en gelukkig doet mijn navigatie het weer. Als wegkapitein had ik vandaag vaak de kop, maar gelukkig waren mijn benen goed.

Bij binnenkomst in Goirle zie ik plotseling in een woonwijk een gezellig restaurantje “Kostelijk”. Toevallig heb ik daar vanavond voor 6 personen besproken. De vriendelijke uitbater wijst ons de weg naar een autowasserette. Daar spuiten we de fietsen en elkaar schoon.

Aangekomen bij de B&B Acacia blijkt dat onze gastvrouw niet thuis is. Ze geeft Franse les aan plaatselijke middenstanders. Geen nood: bij haar voordeur zetten wij onze 6 stoelen op straat en drinken daar in de zon ons eigen bier. We zijn weer helemaal hersteld van deze barre dag als onze gastvrouw thuiskomt en zien er schoon en gewassen uit. Onze fietsen tegen de heg staan te  blinken in de zon en de kettingen zijn gesmeerd.

Het onderkomen op de 1e en 2e verdieping is erg gedateerd, maar de douche is warm en de 3 kamers zijn ruim voldoende.

Morgen om 7.30 uur ontbijten is voor het oudere echtpaar erg ingewikkeld, 10 uur is hun tijd. Ze moeten voor ons helaas uit hun “comfort zone”, voor één keer willen ze het doen.

Het laatste avondmaal laten we ons goed smaken bij “Kostelijk”. Zonder verlichting op de fiets weten we met een voldaan rozig gevoel het huis in een villapark weer te vinden.

Morgen is dag 10: we fietsen dan in een strak tempo de 140 km terug naar Noordwijk. We willen onze dames daar om 16 uur weer in de armen sluiten.