De buitenprojecten van ons huis aan de Amsteleindstraat in Oss

In de zomer van 1977 zijn we niet met vakantie naar het buitenland gegaan. We genoten van ons nieuwe huis en er was binnen nog genoeg te klussen. De buitenprojecten, zoals de bestrating en de tuinaanleg, hadden we een jaar later gepland. De enige ontspanning was het surfen op de Geffense Plas en bij de Gouden Ham met Harrie Smulders. Verder logeerden we enkele dagen met  John en Hennie bij Kees Pijnenburg op Terschelling. Baby Annemarie en Monique lieten we bij opa en oma Buitenhuis achter. Ook hebben we een keer op de Maas gezeild met Kees en Frieda Fontein en bij Alem in de kleine zeilboot van John en Hennie Jansen.

In het voorjaar van 1978 hebben we de tuin aangelegd. Gerjan Oudijk, een zus van zwager Cor, had een tekening gemaakt voor de tuinaanleg. In het project was op mijn verzoek een grote zitkuil gemaakt in de vorm van een schelp. Met een grote kraan werd de zitkuil uitgegraven en tegelijk alle grond rond het huis omgezet, zodat de bomen makkelijk geplant konden worden en het gras ingezaaid. Zelf heb ik een PVC-pijp ingegraven van de zitkuil naar een droge sloot voor aan de weg over een lengte van wel 30 meter. Door deze pijp kon ik de zitkuil leeg laten lopen, als er een zwembad van gemaakt was. In de hele tuin heb ik ook buizen ingegraven voor een sproei-installatie, waarmee ik tevens het zwembad vol kon laten lopen. Steinvoort van de Oyenseweg in de tuin een put geslagen en het water werd van 15 meter diep opgepompt. Bij Cor Oudijk kocht ik in Boskoop alle coniferen en heesters. Nico Manders, een patiënt werkend in de gemeentelijke plantsoenendienst, heeft onze tuin verder aan gelegd. Bij Gerrit Gielis kocht ik honderden kinderkoppen en duizenden kleine keitjes. Met de kinderkoppen metselde ik de wand van de zitkuil en maakte  er een barbecue/tuintafel van. Broer Paul maakte van de kinderkoppen een zandbak. Met de kleine keitjes werd de bestrating rond het huis in waaiervorm aangelegd met hulp van buurman Theo van Dorst. Door het overstek en de grote boom in de tuin bleek het in onze woonkamer erg donker te zijn. Verder hadden onze stoelen rond de grote eethoek te weinig ruimte en de schuifpui was verkeerd gepland. Kortom er moest een erker met grote ramen aan de woonkamer gemaakt worden. Jan Welten maakte een constructie tekening en Rob van de Heuvel hielp bij de verbouwing. Ook maakten we met schrootjes in een visgraat motief in alle plafonds tussen de balken van de beneden verdieping en ook buiten onder het overstek. De zaagtafel van zwager Tom Draisma hielp mee er een fantastisch resultaat van te maken. Het hout had ik van tevoren al gebeitst. Van houten rabatdelen maakte ik een "Drei Mädel Haus" voor de kinderen in de tuin. Het ontwerp was van de vader van zwager Tom Draisma. Het keukenblok in het huisje om eten te koken was erg populair bij onze kinderen, maar ook bij de kinderen uit de buurt. Aan de 10 meter hoge dwarstak van de es heb ik 2 touwen gehangen voor de ringen. Daarbij viel ik nog erg ongelukkig van de keukentrap toen ik een steen met het touw over die tak probeerde te gooien. De steen kwam weer recht naar beneden, terwijl ik boven op de trap stond en ik de steen niet meer kon ontwijken. De buurjongens Joris en Paul Welten konden slingerend met het touw van de ringen over onze schommel en over de coniferen in hun eigen tuin springen. Aan de andere kant van de zitkuil had ik een badmintonnet gehangen. Vooral Monique was erg behendig in het badminton spel en ging later competitie spelen. 

Door alle zware werkzaamheden buiten in de tuin kreeg ik steeds meer last van mijn rug. Achteraf heeft het werken op de boerderij in mijn jeugd, zoals het met de hand de stallen uitmesten in de winter en hooiwagens laden in de zomer mijn rug aardig verpest.  Gelukkig kon ik nog wel jaarlijks zonder rugklachten buiten al het houtwerk beitsen met een grote kwast. Alhoewel dat mij éénmaal bijna fataal werd toen ik bij het verven van een dakkapel, staand boven op de ladder naar beneden gevallen ben. De poten van de ladder schoven plotseling weg en ik viel ruggelings op straat op de ladder zonder iets te breken.

In het najaar vielen er wel 5 aanhangwagens blad van de grote es op het grasveld. Een dag harken en blazen met de bladblazer maakte de tuin weer winterklaar. Het meeste werk was het blad uit de vele kielgoten halen. Daarbij moesten de dakpannen opgeschoven worden en dat was een gevaarlijke klus. In het eerste jaar had ik dat verzuimd en veel lekkages waren het gevolg, omdat de kielgoot te ondiep gemaakt was.

We hebben 20 jaar in een prachtig huis gewoond, maar er was veel onderhoud nodig om lekkages en houtrot te voorkomen. Met veel plezier heb ik het werk altijd gedaan, maar in de loop der jaren werd voor mij het risico op ongevallen steeds groter. Achteraf is het goed dat we in 1997 verhuisd zijn naar een huis zonder bovenverdieping. Mijn karakter om alles zelf te willen doen, had mij fataal kunnen worden.