Onze buren in de Stormstraat in Oss

In de Stormstraat hadden we gezellige buren. Naast ons woonden John en Hennie Jansen met 2 hun dochters Inge en Joan. John en Hennie beheerden samen een dépendance van de Rotterdamse Disconterings Bank in het hoekhuis van ons rijtje met 6 woningen. Bij deze bank kon je voor een rente tot 14% kort geld lenen voor bijvoorbeeld de aanschaf van een nieuwe auto. John en Hennie waren Amsterdammers, die kort voor ons in Brabant neergestreken waren. Ze hielden van muziek, feesten, alcohol en tabak. Veel nachten hebben we met elkaar doorgebracht.

Mijn verjaardag op 9 augustus 1975 werd met veel vrienden uit het westen gevierd. Het was die dag verzengend heet en ’s avonds gingen we verkoeling zoeken. We zijn toen met 10 personen in onze eend naar de Geffense Plas gereden om daar een verfrissende duik in het koele water te nemen. Onze gasten hadden geen zwemkleding bij zich, maar in het donker was dat voor hen geen probleem. Bij thuiskomst werd de muziekknop nog verder open gedraaid, hetgeen onze achterburen niet waardeerden. De gealarmeerde politie adviseerde onze ramen te sluiten, vanwege de geluidsoverlast. Kees en Lida zijn die nacht bij ons blijven slapen, maar ze zijn op de 2e verdieping via de dakgoot in het bed van John en Hennie beland.

Op de andere hoek met de Van Maanenstraat woonden Woen en Marlies van Andel. We hadden dezelfde leeftijd en werden dikke vrienden. Door hen hebben we ons aangemeld bij TOZ, een tennisclub gesponsord door de Organon, het bedrijf waar Woen werkte. Woen en ik waren in 1976 onder de indruk van een nieuwe watersport: het windsurfen. De vader van Woen had een belangrijke functie bij de Ten Cate fabriek in Almelo. Voor een zacht prijsje konden we daar op de fabriek 2 nieuwe surfplanken met tuigage kopen. In Oss waren wij de eerste windsurfers op de Geffense Plas en we hadden veel bekijks op het water. Die surfplank had nog een houten zwaard, die bij surfen op zee vaak doormidden brak.

Verder woonden in ons rijtje Ad en Gerrie van der Lee met hun zoontje Alexander, waarmee onze 3-jarige Monique bevriend werd. Het oudere echtpaar Rozemond uit de Ortstraat was ook gek op Monique. Hij was loodgieter en heeft mij veel geholpen met de bouw van ons nieuwe huis aan de Amsteleindstraat.