Inkoop in de maatschap en de opvolging van Frans van Asselt en Kees Fontein (1976-1978)

De kennismaking en inwerkperiode met mijn collega’s in de maatschap was  goed verlopen, zodat ik al per 1 januari 1976 mij kon inkopen binnen de maatschap. Ik betaalde 200 000 gulden voor de good-will en praktijk-inventaris.  Wat ik mij niet realiseerde bij het zetten van de handtekening was hoge huur van de 2e verdieping aan de Rabobank. Deze huur was geïndexeerd en door de inflatie liep de huur na enkele jaren al op naar wel 100 000 gulden per jaar. Ik moest bovendien bij het zetten van die handtekening ook meteen een verplichte hoge pensioenpremie aan het Huisartsen Pensioenfonds gaan betalen. Na de bouw van een groot huis met een hypotheekrente van bijna 10% had ik in 1978 wel een prachtig inkomen, maar door de vele vaste lasten was onze living in de jaren daarna niet bijster hoog.

Ik ging samenwerken met Kees Fontein 62 jaar, Cees Gerhardt 45 jaar en Frans van Asselt, 35 jaar. Kees Fontein had in 1940 een kleine huisartsenpraktijk van een joodse dokter Schudel overgenomen, die naar de USA gevlucht was. Kees deed het erg goed als protestante dokter in het katholieke Oss. Hij was kundig, grappig en sociaal bewogen. Tijdens de 2e Wereldoorlog heeft hij ook veel onderduikers en joden kunnen helpen. Door zijn gedrag was hij erg geliefd bij de Osse bevolking, hetgeen zijn praktijk deed groeien van 700 naar 7000 patiënten in 5 jaar tijd. In 1948 moest hij als militair arts 1.5 jaar naar Nederlands Indië. Zijn vrouw Frieda heeft zijn praktijk toen draaiende kunnen houden met waarnemers. In 1955 is Cees Gerhardt, een Ossenaar van geboorte, hem komen helpen en zijn ze snel daarna geassocieerd. In 1969 kwam Frans van Asselt, als 3e huisarts, de praktijk versterken. Het woonhuis van Fontein was te klein voor 3 huisartsen, waarop in 1970 de 2e verdieping van de nieuwe RABO bank verbouwd werd tot een moderne groepspraktijk. Deze nieuwe ruimte was voor Nederlandse begrippen erg modern, want er waren wel 4 spreekkamers aanwezig.

Frans van Asselt had 3 dochters en was getrouwd met een anesthesioloog. Zijn vrouw Lies had elke 3 weken een weekenddienst in Gorinchem. Frans moest voor de hele stad Oss met 40.000 inwoners vaak dienst doen en dat was voor het gezin van Asselt met opgroeiende kinderen een onmogelijke werksituatie geworden. Frans had in 1976 van mijn good-will een camper gekocht en wilde daarna meer van zijn leven gaan genieten. Daarom nam hij op 1 april 1976 ontslag bij de maatschap en werd bedrijfsarts; dat is een kantoorbaan zonder diensten. Door het vertrek van Frans hebben we als Groepspraktijk besloten, als maatschap onze nacht- en weekenddiensten zelf te gaan doen voor onze eigen 12 000 patiënten.

In de zomer van 1976 moest ik dus, als 26-jarige pas gestarte huisarts, al meebeslissen over een nieuwe maat. We kozen voor Peter Rijnierse, een jonge dokter van 27 jaar. Volgens mij kozen mijn oudere collega's Kees en Cees vooral voor Roos (de vrouw van Peter), want zij was een gezellige hoogzwangere Limburgse. 

Cees Fontein heeft doorgewerkt tot zijn 65e verjaardag, op 11 november 1978. Cees heeft zijn eigen opvolging geregeld door te kiezen voor Frank Tops. Bij die keuze hebben de charmes van Maria (de vrouw van Frank) zeker een rol gespeeld. Later is gebleken dat de keuze voor Peter erg goed was, maar met Frank kregen we een steeds minder goede click.

Zo was ik na 3 jaar werken op mijn 28e jaar de op één na langst zittende maat in de Groepspraktijk Lievekamp in Oss.