Fietsclub TIHOL (Thuis Is Het Ook Leuk) uit Oss

Op zoek naar een manier om van mijn rugklachten af te komen, heb ik door het fietsen de een oplossing gevonden voor mijn probleem.

Mijn buurman Jan Welten in Oss had in 1982 een racefiets gekocht bij Wielerhuis Meulenreek in Geffen. Hij kwam altijd thuis met enthousiaste verhalen over zijn prestaties en dat verleidde mij tot de aankoop een blauwe Superia racefiets voor 1000 gulden.

Met Jan maakte ik aanvankelijk elke woensdagavond een rondje van 30 km door het Maasland ten noorden van Oss. Ook Jan van Strien en Toine van Eerdewijk fietsten weleens mee op deze tochtjes. Mijn lange tocht was de Mergelland-route in Limburg van wel 125 km in april 1985 in de regen.

Ik vond het opvallend dat ik, sinds de aankoop van een racefiets, nooit meer rugpijn had. Mijn verklaring was dat ik tijdens het fietsen consequent te probeerde mijn bekken te kantelen. Met mijn handen onderin de beugel of met mijn armen liggend op het stuur lukte mij soms een gemiddelde snelheid van 35 km/uur te halen.

Tijdens mijn spreekuur in Oss hoorde ik Emiel van Donzel vertellen, dat hij elk jaar de Amstel Gold en Luik-Bastenaken-Luik reed. Hij deed zelfs mee aan de Osse 300 km marathon-rit door de polden, maar dat vond ik toen een idiote prestatie. Door Emiel ben ik wel vaker langere fietstochten doen.

Fietsen in de winter op een racefiets is erg koud en dat leidde tot de aankoop van een Merida mountainbike in 1986. Vanaf toen ging ik elke zondagmorgen in de bossen fietsen met Emiel van Donzel, Andre Strooper, Johan Pasnagel, Theo van de Heuvel en Rein Broeksteeg en soms reden we mee met een toertocht. Zij noemden hun fietsclub TIHOL en ik werd lid van de club. Andre was de kopman, want hij wist overal de weg en liet onderweg iedereen genieten van de natuur.

Emiel ging al in 1997 met pensioen en hij ging eerst met een vriend en daarna nog een keer met zijn vrouw naar Santiago de Compostela fietsen. Dat leek mij de manier om je arbeidzame leven af te sluiten en onderweg te bedenken wat je verder met de rest van je leven nog kan gaan doen.

Maar tot je pensioen wachten voor zo’n Santiago-tocht is wel een groot risico.

Wie denkt dat je op AOW leeftijd lichamelijk nog in staat bent zo'n fietsdroom waar te maken, kan bedrogen uitkomen.

Die gedachte heeft geleid tot de oprichting van de fietsgroep “de Hejgers”.