Koop en verbouwing van Emmaplein 16 in Katwijk aan Zee

Op 27 december 1992 overleed de moeder van Wijnie. Daarna ontstond tussen de 4 zusters een discussie over de verdeling van het appartement Emmaplein 15. Ze hadden allemaal veel interesse in het pandje op de Boulevard met uitzicht op zee. Omdat wij het meeste in Katwijk op de camping gingen logeren, hoopten we dat het appartement aan ons toebedeeld zou gaan worden. Onze kinderen gingen immers steeds minder vaak in de weekends mee en voor mij was elk jaar het opbouwen en afbreken van ons huisje een steeds grotere belasting geworden. De zusters werden het niet met elkaar eens, dus het appartement werd niet verdeeld.

Op Emmaplein 16 woonde toen een jong echtpaar Boland, die het ook uit een erfenis gekregen hadden. Wijnie zei tegen de buurman Wim Boland: "als jullie het appartement willen verkopen, laat het mij dan als eerste weten" 2 weken later, op de verjaardag van Cor Oudijk 17 mei 1995, belde Wim op: "hij had een nieuwe baan in Brussel gekregen en we konden het kopen voor 350.000 gulden" Na 1 nacht bedenktijd zijn we akkoord gegaan.

In de zomer van 1995 hadden we het appartementje schoongemaakt en geverfd. Met de VVV hebben we het soms nog wel verhuurd tot september 1997, want we hadden tenslotte nog ons huisje op de camping. Wijnie brak in september 1997 haar enkel en moest geopereerd worden. Voor een fles wijn heb ik telefonisch het huisje op de camping verkocht. De fles wijn heb ik echter nooit gezien.

Er waren eind jaren 90 in Katwijk plannen voor nieuwbouw van de restaurants en het appartementengebouw Emmaplein/Boulevard. Ik was inmiddels voorzitter geworden van de VVE Emmaplein/Boulevard en heb in die functie overlegd met de heer Riaskof van Foruminvest in Amersfoort. Hij wilde renovatie en geen nieuwbouw. Tijdens dat overleg gunde hij ons gratis een extra slaapkamer, samen met onze benedenbuurvrouw Verloop. Zijn voordeel was dat de nieuwe appartementen, ten noorden van ons, dieper gemaakt konden worden. Wij konden dan van die lift gebruik gaan maken, kregen er gratis een slaapkamer bij en "last but not least" ook nog een nieuw zeebalkon.

In 1999 en 2000 vond de bouw en verbouwing plaats. Buurman Hans Noz in Oss maakte een verbouwingstekening en mijn patiënten Rien en Annie Bogaerts hebben samen met hulp van neef Arie vd Deyl en zijn zoon Simon voor ons een compleet nieuw appartement gemaakt. Vooral het uitbreken van de kamer in de breedte aan de zeekant met de open keuken heeft ons appartementje erg mooi gemaakt. Met de extra slaapkamer aan de achterkant was het een fantastische investering geworden voor onze "oude" dag.