Zwangerschap van Wijnie, geboorte en doop van Monique (19-09-73)

De zwangerschap van Wijnie verliep voorspoedig en werd begeleid door verloskundige mevrouw Perquin. Wijnie was begin oktober 1973 uitgerekend en kon op school doorwerken tot de zomervakantie. Na de bevalling werd haar arbeidscontract als kleuterleidster in Waddinxveen niet meer verlengd.

Mijn ouders had ik beloofd in de zomer 6 weken lang de boerderij in Alphen te runnen. Zij konden dan een voor hen lang gekoesterde wens vervullen met een vliegvakantie naar onze familie in Californië. Wijnie en ik gingen dus in de zomer van 1973 op Gouwsluis wonen. Vriendin Cocky Kuiper was ook zwanger, maar 6 weken eerder dan Wijnie uitgeteld. Cocky wilde met Ed haar zwangerschapsverlof bij ons op de boerderij doorbrengen. Achteraf is dat voor de hoogzwangere Wijnie niet goed geweest, want ik was druk met de boerderij. Wijnie moest in haar zomervakantie tijdens haar zwangerschapsverlof ook nog voor de huishouding zorgen van de 3 broers, Gert, Jaap en Paul en er kwamen ook nog eens 2 logés bij. Hoge bloeddruk en bedrust waren het gevolg.

Op woensdag 19 september moest ik al om 8 uur assisteren bij een operatie met de uroloog dr Felderhof in Den Haag. Tijdens mijn vroege vertrek uit bed, vertelde Wijnie dat ze incontinent geworden was voor urine. Ik nam dat voor kennisgeving aan en vertrok met de 2CV4 naar het Ziekenhuis Leyenburg. Wijnie was na het opstaan bij haar ouders gaan koffie drinken en vertelde over haar klachten. Haar moeder bedacht meteen dat haar vliezen weleens gebroken konden zijn. Tijdens een nier-extirpatie werd mij dat nieuws meegedeeld. Na overleg met de uroloog over Wijnie’s klachten, werd ik meteen naar huis gestuurd voor nadere analyse. Mijn schoonmoeder bleek gelijk te hebben, want bij thuiskomst had Wijnie inmiddels al buikpijn gekregen. De bevalling vond poliklinisch plaats in het Elisabeth Ziekenhuis in Leiderdorp. Wijnie was erg flink, maar stoorde zich wel aan mijn gedrag. In haar beleving had ik meer belangstelling voor de medisch technische kant van de bevalling, dan voor haar. ’s Avonds laat is Monique geboren, een prachtige gezonde baby. Wij wilden geen doopnamen, want dan moest je iemand vernoemen. Monique van de Ven was in die tijd een prachtige populaire Nederlandse filmster in Turks Fruit en heeft een mooie naam, vonden wij. Mijn moeder was teleurgesteld, want ze was niet vernoemd. Ik heb haar toen gerustgesteld: alle letters van haar eigennaam Mien zitten in Monique.

De volgende dag mocht Wijnie met Monique in een ambulance haar huis. Wijnie wilde borstvoeding geven en dat leek goed te gaan. Pas op zaterdag kwam de verloskundige op huisbezoek. Volgens haar was de melkproductie van Wijnie veel te laag, want ze vond Monique suffig en adviseerde op flesvoeding over te gaan.

Natuurlijk werd Monique in de Hervormde Kerk gedoopt door dominee Boer. De doop werd gepland zondag 4 november 1973. Juist op die dag begon toen in Nederland een reeks van autoloze zondagen ten tijde van de oliecrisis. Er was een olieschaarste ontstaan door de Jom Kippoeroorlog tussen Israel en de Arabische landen. Nederland koos voor Israël en de tegenstanders draaiden de oliekraan dicht naar Europa. Mijn ouders, Paul, Jaap en Ria kwamen op de fiets vanuit Alphen naar Hazerswoude. Wij gingen vanuit huis lopend met de kinderwagen naar de kerk. Het werd een dag om nooit meer te vergeten.