Dag 11, donderdag 16 januari 2014, rustdag op Tatapouri Beach bij Gisborne.

Dag 11, donderdag 16 januari 2014, rustdag op Tatapouri Beach, 50 km gefietst naar Gisborne.

Om 6.05 uur zit ik buiten naast de camper te genieten van de zonsopgang, mij realiserend dat ik vandaag de eerste mens op aarde ben die daar op donderdag 16 januari 2014 getuige van is. Wijnie en ik besluiten met dit prachtige weer hier nog een dag op het strand te blijven staan. Vanaf morgen wordt minder mooi weer voorspeld.

Op de heerlijk fietsende Merida rij ik na het ontbijt naar Gisborne 20 kilometer verderop. Een harde wind komt uit zee en links rijdend langs de vluchtstrook word ik telkens gepasseerd door erg hard rijdende bomen-transportvrachtwagens. Ik moet erg oppassen niet geplet te worden door z'n grote truck ten gevolge van een zwieper naar rechts bij een windvlaag uit zee.

Volgens mij is de kaalslag van Nieuw Zeeland nog steeds aan de gang. Veel hout wordt van het land geplunderd, want al die vrachtwagens lossen hun boomstammen bij de haven van Gisborne voor verkoop in het buitenland. Veel heuvels zijn hier dus kaal door de bomenkap en goudgeel van kleur door het veel drogere klimaat in het oosten.

Bij die haven bezoek ik de gedenksteen op de plaats waar Engelsman James Cook op 8 oktober 1769 als 2e Europeaan is geland. Hij had hier een vreedzaam contact met de Maori's, dit in tegenstelling tot de Groninger Abel Tasman die op 19 december 1742 op het Zuid Eiland in gevecht kwam met Maori’s, waarbij 3 bemanningsleden om het leven kwamen.

Bij de plaatselijke VVV koop ik een ticket voor de overtocht naar het Zuid Eiland voor volgende week dinsdag. We hebben dus dan nog 4 dagen om naar de hoofdstad Wellington te rijden. In het stadje is weer GSM bereik, dus kan ik het dagverslag versturen.

Op de terugweg stop ik bij een barretje op het strand voor een cola. Ik word uitgenodigd tegen betaling van 40 N. Dollar de pijlstraartroggen te voeren. Het is nu laag tij en zo dadelijk komt een groep toeristen uit Gisborne, die tegen betaling onder leiding van deze uitbaatster met haar mee mogen het wad op.

Wij staan met onze camper enkele kilometers verderop. Ik ga dus even later gewapend met camera en verrekijker ook het wad op, maar zie alleen dolfijnen maar geen pijlstraatroggen. Dat is natuurlijk logisch want ik had geen roggevoer bij me.